Kanonizacja PLAn-u
 

Po beatyfikacji świętej pamięci Porozumienia Lewicy Antykapitalistycznej rozpoczęła się procedura kanonizacyjna. Sojusz hipokryzji z megalomanią (NLR z NL) określony został ponownie mianem "najważniejszej próby integracji środowisk lewicy antykapitalistycznej po 1989 roku" (M.R., "Co dalej z PLAnem?"), którym był, jak wiadomo, już z założenia (porównaj: M.R., "Porozumienie Lewicy Antykapitalistycznej - świetny początek").
Oportunistyczne sacrum to "wspólna lista konkretnych postulatów" o charakterze "przejściowym", nawiązująca ponoć do "historycznego dokumentu Lwa Trockiego z 1938 r.", znana pod nazwą "Manifestu Ludzi Pracy" lub "Manifestu PLA" z obligatoryjnym minimalnym dochodem gwarantowanym na czele, który, a jakże, "pokazuje pracownikom ich siłę w społeczeństwie" (nawiązując twórczo do jakże popularnego w swoim czasie hasła dynamicznego kapitalizmu w Polsce: "poznaj siłę swego pieniądza"), a zarazem stanowi "wizję odradzającego się socjalizmu" pod przejściowym szyldem Europy Socjalnej, kapitalistycznego "państwa dobrobytu" i dekadenckich wzorców obyczajowych z końca XX wieku połączonych z myśleniem życzeniowym.
Ostatnim przejawem megalomanii Nowej Lewicy i Piotra Ikonowicza osobiście było powołanie "własnego komitetu wyborczego" z pominięciem reszty PLAN-u.
W zasadzie trudno się temu dziwić biorąc pod uwagę hipokryzję NLR, który to przez cały okres trwania porozumienia wymigiwał się od konkretnej działalności, przedkładając nad nią bezpłodną troskę o wiodącą rolę na lewicy obyczajowej i odpowiednie podwieszenie się pod międzynarodowych sponsorów. Pod tym względem sytuacja nie zmieniła się od 1989 r.
Przyczyna fiaska porozumienia, zdaniem NLR, leży po stronie kierownictwa Nowej Lewicy ("nieprzewidywalnego i nierzetelnego we współpracy z innymi" lub "mającego problemy z komunikacją z innymi środowiskami lewicowymi") oraz... "bojkot (...) wynikający jedynie z sekciarstwa".
"Problemy z komunikacją z innymi" ma również NLR, który bojkotuje nie tylko ZMK, GPR, ex-GSR, MLK i LBC, ale również środowiska pracownicze określane przez NLR, z pozycji sekciarskich, mianem Ciemnogrodu.

20 kwietnia 2004 r.
ex-GSR