Poniżej tekst z nazistowskiej strony, który został do nas przysłany. Tekst dotyczy postępowania z policją i pewne fragmenty mają charakter uniwersalny. Każdy aresztowany powinien znać swoje prawa by łatwiej się bronić. Tekst jest już lekko nieaktualny, gdyż UOP został zastąpiony przez ABW -ale metody pracy raczej nie uległy wielkim zmianom. Autor tekstu zna się na prawie i skrajna lewica też powinna mieć takich specjalistów. Szczególnie polecamy rozdziały 2 (o unikaniu infiltracji) 3 (o dezinformacji) i 4 (o zasadach konspiracji). Warto też zwrócić uwagę na fakt, że autor postuluje zbieranie informacji o skrajnej lewicy w celu jej zwalczania. Nie należy jednak wpadać w panikę. Choć tekst momentami brzmi groźnie (np. fragmenty o materiałach wybuchowych) to jednak od tego czasu minęło kilka lat i na gadaniu się skończyło. Na koniec należy przypomnieć, że to Armia Czerwona zdobyła Berlin i pokonała Trzecią Rzeszę, a faszystowskie ścierwa zawisły na sznurze.
METODY PRACY STOSOWANE W CODZIENNEJ PRAKTYCE POLICJI I URZĘDU OCHRONY PAŃSTWA
Zagadnienia:
1.Podstawowe wiadomości z zakresu taktyki, techniki i metod pracy Policji i UOP .Praca operacyjna, jej istota i stosowane metody, zasady i środki pracy.
2.Metody unikania infiltracji naszych środowisk przez Policję i UOP - wybrane zagadnienia.
3.Metoda dezinformacji i jej znaczenie dla ujawniania w naszych środowiskach tzw. "poufnych osobowych źródeł informacji"(czyli po prostu kapusiów).
4.Zasady konspiracji. Działania w celu niedopuszczenia do ujawnienia więzi środowiskowo-osobowych tj. struktury i charakteru kontaktów między poszczególnymi osobami, środowiskami pod względem terytorialnym , ideologicznym i roboczym.
5.Opracowywanie, przechowywanie i przetwarzanie danych niezbędnych w codziennej pracy i zabezpieczenie ich przed dostępem osób trzecich, dla których nie są przeznaczone.
6.Utrzymywanie struktur jawnych i niejawnych w ruchu i zadania tych struktur
7.Zasady wtajemniczenia w sprawy ruchu w zależności od charakteru zadań poszczególnych osób
Zagadnienie 1.Podstawowe wiadomości z zakresu taktyki, techniki i metod pracy Policji i UOP. Praca operacyjna, jej istota i stosowane metody, zasady i środki pracy.
-Praca operacyjna-jest to całokształt taktycznych i technicznych pozaprocesowych i pozaadministracyjnych działań Policji i UOP polegających na rozpoznaniu, rozpracowaniu i stosowaniu monitoringu operacyjnego głównie środowisk przestępczych(Policja) oraz szerokich kręgów środowisk społecznych(UOP), obejmujących czynności związane z pozyskiwaniem, opracowywaniem i przetwarzaniem informacji o osobach, zdarzeniach, nastrojach społecznych itp. poprzez pozyskiwanie osób do współpracy(tzw. "obiekty dotarcia operacyjnego"), opracowywanie osób w charakterze kandydatów na TW(Tajnych Współpracowników) oraz kontaktów z TW, OZ(Osoby Zaufane) oraz pozyskiwaniem informacji operacyjnych ze źródeł pozaoperacyjnych w celu wykorzystywania lub przetwarzania ich w połączeniu z informacjami uzyskanymi drogą operacyjną(tzw. "metoda mozaikowa")
*Cel pracy operacyjnej to przede wszystkim uzyskiwanie informacji takich jak:
-ujawnianie przestępstw i ich sprawców,
-udowodnienie winy sprawcom,
-monitorowanie operacyjne środowisk społecznych,
-zapobieganie zdarzeniom niekorzystnym z punktu widzenia interesów państwa (czytaj :ZOG) uprawdopodobnionym na podstawie wyników monitoringu operacyjnego lub (oraz) opracowywanie informacji na temat już zaistniałych zdarzeń tego rodzaju.
-Zadanie pracy operacyjnej-to zdobywanie informacji i tworzenie warunków niezbędnych do, przeciwdziałania przestępstwom oraz likwidowanie ich źródeł a nadto ujawnienie ich sprawców oraz udowodnienie im winy.
*Podstawowe zasady pracy operacyjnej.
a)zasada tajności. Praca operacyjna jest tajna .O tej zasadzie powinien pamiętać każdy funkcjonariusz, OZ, TW. Wszystkie te osoby muszą zachować w tajemnicy już sam fakt współpracy.
b).zasada prawdy. Polega na ustaleniu wszystkich faktów, z najdrobniejszymi szczegółami, zgodnie z rzeczywistością.
c).zasada praworządności .Polega na przestrzeganiu obowiązujących norm prawnych i przepisów służbowych(no, z tym to różnie bywa...)
d).-zasada obiektywizmu. Oznacza, że wszystkie dane zbierane o osobach, zjawiskach itp. powinny zawierać fakty świadczące zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść osoby czy zjawiska.
e).zasada wszechstronności. Wyjaśnianie wszelkich zdarzeń i faktów powinno być wyczerpujące-bez pomijania szczegółów.
f).zasada aktywności. Każdy funkcjonariusz prowadzący sprawę operacyjną powinien bez przerwy wykonywać czynności operacyjne tj. być stroną aktywną-aby wyprzedzać działania podejrzanych lub wystąpienie określonych zdarzeń.
g).zasada szybkości. Działania operacyjne w każdej sprawie funkcjonariusz podejmuje niezwłocznie.
h(.zasada efektywności. Osiąganie maksimum korzyści przy zastosowaniu minimalnych środków.
i).zasada planowości. czynności operacyjne powinny być dokładnie zaplanowane, a plan realizowany systematycznie.
*Obowiązki funkcjonariusza na odcinku działań operacyjnych
-praca operacyjna jest nieoficjalna i oparta na przepisach wewnętrznych. Praca ta jest tajna; pracę tę reguluje Zarządzenie MSW Nr 0052/74 a w przypadku UOP - Rozkaz Nr 0019/91 Szefa UOP .Poza tymi przepisami obowiązują jeszcze inne, będące uszczegółowieniem wymienionych.
*Formy pracy operacyjnej skierowane są na:
a).osoby
-.rozpoznanie osobowe
inwigilacja(podstawowa ,szczególna)
-rozpracowania operacyjne(RO)
-poszukiwania osób i rzeczy
b).zadania
-ujawnianie
-sprawdzanie anonimów
-zabezpieczanie śladów
-ustalenie związku osób z przestępstwem(zdarzeniem)
c. rzeczy
-ujawnianie rzeczy mogących mieć związek z przestępstwem(zdarzeniem)
-wyjaśnianie pochodzenia rzeczy
-poszukiwanie rzeczy pochodzących z przestępstwa
*Dokumentowanie pracy operacyjnej.
-podstawowym dokumentem jest notatka służbowa, wpinana do teczek zasadniczych, pomocniczych i problemowych.
a).teczki zasadnicze
-teczki operacyjnego sprawdzenia(TOS)
-teczki inwigilacji(TI)
-teczki rozpracowania operacyjnego(RO)
-teczki spraw operacyjno-poszukiwawczych
-teczki spraw identyfikacyjno-poszukiwawczych
b).teczki pomocnicze
-arkusz inwigilowanego(AI)
-teczki poszukiwań nadzwyczajnych(TPN)
-teczki kryminalno-identyfikacyjne(TKI)
c).teczki problemowe
-zagadnieniowe (Z)
-branżowe(B)
-nadzoru(N)
-obiektowe(O)
*Podstawowe formy pracy operacyjnej
a).Rozpoznanie operacyjne-jest to zespół tajnych, poufnych i jawnych czynności, w wyniku których otrzymuje się dane o interesujących nas zjawiskach, zdarzeniach, osobach, obiektach, miejscach itp. .Jest to podstawowa forma pracy operacyjnej, którą ma obowiązek wykonywać każdy funkcjonariusz. Materiały zawarte w TOS stanowią później podstawę do wszczęcia dochodzenia, inwigilacji, RO bądź założenia teczek obiektowych, zagadnieniowych itd.
b).Inwigilacja-jest to systematyczne śledzenie osób, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniły lub mogą popełnić przestępstwo. Inwigilację prowadzi się przy wykorzystaniu TW,OZ, osób informujących(OI), a w wyższych stadiach inwigilacji korzysta się nawet z pomocy konsultantów(K)-jest to wyższa i bardziej "wykwalifikowana" niż TW forma współpracownika(chodzi o kwalifikacje fachowe z danej dziedziny wiedzy, np. naukowej, zawodowej itp.).Nie może być jednak konsultantem np. biegły sądowy(zabraniają tego przepisy regulujące tok pracy operacyjnej).
*Pozyskiwanie poufnych osobowych źródeł informacji obejmuje:
a).Typowanie kandydatów na TW(omówić podstawy typowania, tj. na materiałach obciążających lub kompromitujących, na zasadzie dobrowolności, na zasadzie fachowości jak np. konsultanci).Dokumentowanie tej czynności -notatka służbowa + karta Pkr-1.
b).Opracowywanie osoby w charakterze kandydata na TW: osoba podlega sprawdzeniu kartą Pkr-1 z wpisem: "kandydat na TW". Sprawdzenie osoby kartą z takim wpisem wiąże się z zablokowaniem udzielania informacji o osobie przez Wydział II Biura Informatyki Komendy Głównej Policji lub odpowiednio Zarządu Informatyki UOP.
c).Przeprowadzenie rozmowy, która prowadzona jest w różny sposób w zależności od podstawy pozyskania(omówić), w trakcie której kandydat podpisuje zobowiązanie do współpracy(w przypadku odmowy współpracy tryb postępowania zależy od podstawy, na której zamierza się pozyskać TW - omówić).
d).Rejestracja- TW podlega zarejestrowaniu przy pomocy karty EW-04 w Wydziale II Biura Informatyki KGP lub odpowiednio w Sekcji Ewidencji Operacyjnej Zarządu Informatyki UOP, natomiast na szczeblu wojewódzkim- w Sekcji Informatyki Wydziału Kryminalnego KWP lub w Referacie Informatyki miejscowej Delegatury UOP. Zakłada się teczkę personalną TW, którą dysponuje naczelnik wydziału w którym zatrudniony jest funkcjonariusz prowadzący TW (teczka ta to druk MSW o symbolu EOM-17) oraz teczkę pracy TW, którą dysponuje funkcjonariusz prowadzący TW (druk EOM-18).W teczce pracy TW nie ma danych personalnych TW, lecz tylko kod składający się z kombinacji cyfr pozwalający na ustalenie, która teczka personalna należy do teczki pracy. Teczka personalna natomiast nie zawiera danych personalnych TW, lecz tylko numer PESEL TW .Zabezpieczenia te mają na celu maksymalną konspirację TW.
e).Osoba zaufana(OZ)-to taka osoba, która z poczucia "obywatelskiego obowiązku" lub z innych pobudek godzi się poufnie i systematycznie przekazywać funkcjonariuszowi interesujące go informacje.
Warunki, jakim powinien odpowiadać kandydat na OZ są następujące:
-powinien mieć dostęp do rzeczy, miejsc, obiektów, powinien posiadać autorytet i zaufanie oraz łatwość nawiązywania kontaktów ze środowiskiem interesującym Policję lub UOP,
-dobrowolność co do decyzji udzielania informacji, skłonność do przekazywania ich systematycznie i to nie tylko uzyskanych przypadkowo, lecz także tych, których uzyskanie zleca mu funkcjonariusz,
-musi gwarantować zachowanie w tajemnicy nie tylko samego faktu udzielania informacji, lecz także zakresu informacji interesujących policję czy €ó,
-nie może zajmować stanowiska, na którym ma obowiązek chronić atakowane wartości.
*Cel pracy z OZ - zapewnienie dopływu informacji o interesujących policję zjawiskach. zdarzeniach, osobach, środowiskach, miejscach, obiektach itd., zagrożonych przez (lub: prowadzących) działalność przestępczą.
f).Zasady typowania i pozyskiwania OZ do współpracy .Najbardziej celowe jest pozyskiwania osób spośród:
-pracowników jednostek i przedsiębiorstw szczególnie zagrożonych działalnością przestępczą,
-osób przebywających w miejscach gromadzenia się elementu przestępczego i policyjnie podejrzanego,
-osób mających bezpośrednie dotarcie do figurantów inwigilacji,
-osób mogących sygnalizować o zagrożeniu miejsc(obiektów), są to tzw. "sygnalizatorzy" i "społeczni opiekunowie" obiektów,
-organów kontrolnych.
g).Opracowanie i pozyskanie.
-szczegółowe dane o kandydacie i jego rodzinie,
-dane o sytuacji materialnej kandydata,
-dane o przeszłości kandydata i osób najbliższych,
-dane z miejsca zatrudnienia kandydata,
-cechy charakteru kandydata(poziom intelektu, spryt, łatwość nawiązywania kontaktów, nałogi, przywary, skłonności,
-sympatie i antypatie, w tym polityczne, osobiste itp.,
-przeszłość kryminalna kandydata(sprawdzenia kartą Pkr-1),
-pobudki, które skłoniły kandydata do współpracy
*Pozyskanie OZ. Po zebraniu niezbędnych danych o kandydacie przystępuje się do zasadniczej rozmowy z wytypowaną osobą. Rozmowa musi odbywać się w warunkach odpowiednich, gwarantujących spokój i konspirację, bez udziału osób trzecich(pierwszą rozmowę można przeprowadzić w jednostce).Należy(umiejętnie prowadząc rozmowę) zejść na tematy przestępczości lub innych interesujących nas spraw i w zależności od wyniku tej rozmowy odpowiednio postąpić. W razie zgody na współpracę uzgadnia się z OZ pseudonim .Spotykać się można z OZ w warunkach gwarantujących konspirację
*Współpraca z OZ
-zachowanie obustronnej tajemnicy i konspiracji,
-zachowanie zasady dobrowolności współpracy,
-uszanowanie godności osobistej OZ,
-nie należy zobowiązywać się do załatwienia spraw przekraczających możliwości funkcjonariusza lub mogących spowodować dekonspirację
-nie zlecać OZ zadań niemożliwych do wykonania lub mogących narazić na szwank jego opinię lub zdrowie.
*Co powinna zawierać informacja od OZ.
-opis faktu, zdarzenia oraz osób w nim występujących,
-w miarę dokładne szczegóły pozwalające na identyfikację zdarzeń, osób, których informacja dotyczy(pseudonimy, rysopisy, stanowiska, zajęcia, fragmenty personaliów itd.,
-sposób uzyskania informacji i od kogo,
-wykaz osób, które wiedzą o faktach zawartych w informacji,
-wnioski w sprawie wykorzystania informacji.
*Tok przyjmowania informacji.
a).etap ogólnoinformacyjny tj. słuchanie wszystkiego oraz wyławianie szczegółów wymagających odrębnego omówienia,
b).omówienie zadań wykonanych, a zleconych na poprzednim spotkaniu,
c). przekazanie następnych zadań oraz sposobów ich zrealizowania.
*Dokumentowanie i wykorzystanie informacji od OZ
a).notatnik służbowy-data, czas, miejsce, pseudonim OZ oraz krótko o informacjach,
b).notatka:
-służbowa-do wewnętrznego wykorzystania .Powinna zawierać treść uzyskanej informacji i okoliczności jej uzyskania, spostrzeżenia funkcjonariusza z rozmowy, wnioski dot. sprawdzenia i wykorzystania informacji
-urzędowa-do wykorzystania w sposób oficjalny .Należy usunąć sformułowania mogące wskazywać na źródło informacji, ale podstawowa treść musi być zachowana
*Inwigilacja
Definicja: Inwigilacja jest to systematyczne śledzenie osób, co do których istnieje uzasadnione podejrzenia, że popełniły lub mogą popełnić przestępstwo .Inwigilacja dzieli się na:
-podstawową
-szczególną
Inwigilacja podstawowa-to doraźna kontrola zachowania się inwigilowanego, polegająca na sprawdzaniu i stosowaniu niezbędnych czynności zapobiegawczych i represyjnych.
Inwigilacja szczególna-to systematyczna kontrola zachowania się inwigilowanego, polegająca na stałym dotarciu operacyjnym i stosowaniu niezbędnych czynności zapobiegawczych i represyjnych.
Inwigilację podstawową prowadzą piony prewencji, a inwigilację szczególną-zawsze piony operacyjne.
-Cel inwigilacji:
-ustalenie, czy inwigilowany popełnił przestępstwo,
-niedopuszczenie do popełnienia nowego przestępstwa,
-udzielenie inwigilowanemu pomocy do jego społecznego przystosowania się
Inwigilacji podstawowej podlegają:
-osoby, których przeszłość kryminalna, dotychczasowy tryb życia lub inne okoliczności uzasadniają przypuszczenie, że popełniły lub mogą popełnić przestępstwo;
-nieletni w wieku 15-17 lat, którzy:
-dokonali przestępstwa w sposób świadczący o nabyciu wysokich kwalifikacji przestępczych
-znani są jako przywódcy lub organizatorzy grup przestępczych,
-oczekują na umieszczenie w zakładzie poprawczym.
Generalnie inwigilacji podstawowej podlegają osoby podejrzane, które nie zostały objęte inwigilacją szczególną, a więc:
-zabójcy,
-sprawcy rozbojów,
-włamywacze,
-złodzieje,
-fałszerze,
-oszuści,
-zboczeńcy seksualni,
-nielegalnie przekraczający granicę państwa, zajmujący się nielegalnym handlem alkoholem, podpalacze itp.
Inwigilacji szczególnej podlegają także osoby, które:
-co najmniej 2-krotnie zostały skazane za przestępstwo popełnione z chęci zysku,
-co najmniej 2-krotnie zostały skazane za przestępstwo popełnione w zorganizowanej grupie,
-popełniły przestępstwo szczególnie niebezpieczne przeciwko życiu i zdrowiu,
-powołujące się na wpływy w instytucjach,
-osoby prowadzące pasożytniczy tryb życia.
*Czynności rejestracyjne oraz dokumentowanie wyników inwigilacji:
-sprawdzenie kartą Pkr-1
Inwigilację można wszcząć, gdy karta Pkr-1 nie wnosi zastrzeżeń(np. figurant inwigilacji. RO, TW itp.)
Wówczas sporządza się arkusz inwigilowanego i wraz z materiałami przedkłada się kierownikowi jednostki, który po zapoznaniu się zatwierdza .Data zatwierdzenia stanowi formalne wszczęcie inwigilacji.
W trakcie inwigilacji stosuje się następujące metody pracy operacyjnej:
-wywiad,
-obserwacja,
-materiały ewidencyjno-rejestracyjne,
-poufne osobowe źródła informacji,
-kontakty i rozmowy ze społeczeństwem,
-rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze.
Po wszczęciu inwigilacji fakt ten należy zarejestrować w Wydz. Informatyki KWP , odpowiednio w referacie ewidencji Delegatury UOP przy pomocy kart Pkr-2
W trakcie inwigilacji może być wydana decyzja o:
a).zawieszeniu inwigilacji-gdy figurant:
-wyjechał czasowo za granicę,
-odbywa karę pozbawienia wolności,
-odbywa zasadniczą służbę wojskową(ewent. przekazać inwigilację Żandarmerii Wojskowej),
-przebywa na dłuższym leczeniu szpitalnym lub sanatoryjnym(sporządzić kartę Pkr-3),
b).zaniechanie, gdy figurant:
-zmarł,
-wyjechał na stałe za granicę,
-w stanie zdrowia inwigilowanego zaszły zmiany uniemożliwiające mu popełnianie przestępstw(zaniechanie fakultatywne),
-zaprzestał działalności przestępczej.
(w każdym wypadku sporządzić kartę Pkr-3)
c).przekazanie, gdy figurant
-zmienił miejsce pobytu stałego,
-zmienił miejsce popełniania przestępstw(skontaktować się uprzednio z właściwymi jednostkami )
(w każdym wypadku sporządzić kartę P kr-3)
d).wznowienie gdy ustały przeszkody powodujące zawieszenie(karta Pkr-3)
*Obserwacja.
--Pojęcie i cel obserwacji. Obserwacja-jest to jedna z podstawowych metod pracy operacyjnej, polegająca na czynieniu celowych i bezpośrednich spostrzeżeń dotyczących osób, miejsc, zjawisk, obiektów itp. bez wywierania wpływu na ich przebieg.
Celem obserwacji jest uzyskanie informacji o przestępcach, przestępstwach i osobach podejrzanych.
--Podstawowe zasady obserwacji:
-tajność-obserwowany nie może zorientować się, że jest śledzony,
-wiarygodność-dane z obserwacji muszą być pewne i rzetelne,
aktualność-obserwacja musi być prowadzona wtedy, gdy coś się dzieje,
-planowość-czynności te winny być wcześniej zaplanowane,
-celowość-musi być określony cel, jaki chce się osiągnąć.
--Zadanie obserwacji.
-poznanie trybu życia i działalności osoby podejrzanej,
-ustalenie przygotowań i zamiarów przestępczych,
-ujęcie sprawcy na gorącym uczynku,
-ujawnienie miejsc gromadzenia się elementu przestępczego oraz przechowywania przedmiotów mogących mieć związek z przestępstwem,
-ujawnienie miejsc ukrywania się osób podejrzanych,
-zapobieżenie popełnieniu przestępstwa
--Obserwacja może być:
-długotrwałą - np. w celu ustalenia trybu życia,
-krótkotrwałą - przez 1 funkcjonariusza,
-grupowa-prowadzona przez przynajmniej 2 funkcjonariuszy, z tym, że każdy ma inne zadanie w stosunku do osoby obserwowanej.
*Rodzaje obserwacji.
Obserwacja może być prowadzona:
a).bezpośrednio-prowadzona przez Policję (UOP) i może być prowadzona przez:
-zewnętrzne obserwowanie-z tym, że obserwujący nie jest widoczny dla obserwowanego,
-uczestnictwo-polega na wniknięciu w grupę, np. w tłum
b).pośrednio-prowadzona przez osoby spoza aparatu(OZ,TW itp.)
c).oficjalnie-wyłącznie przez funkcjonariuszy umundurowanych.
--Z czynności obserwacyjnych sporządza się następującą dokumentację:
-arkusz inwigilowanego(lub odpowiednią adnotację o nim'
-notatkę służbową,
-raport(komunikat),
-sprawozdanie,
-zapiski w notatniku służbowym
--wiadomości uzyskane w toku obserwacji można wykorzystać dla:
Pracy dochodzeniowej:
-konfrontacji,
-przesłuchań świadków lub podejrzanych,
-przeszukań,
-zatrzymań osób.
Pracy operacyjnej:
-inwigilacja,
-założenie nowych spraw,
-legitymowanie osób,
-ujawnianie przestępstw.
W pracy poszukiwawczej:
-ustalenie miejsca przebywania osoby,
-ustalenia miejsc przechowywania przedmiotów mających związek z przestępstwem,
-ustalenie nabywców(nie tylko paserów) przedmiotów mających związek z przestępstwem
Zagadnienie 2: Metody unikania infiltracji środowiska przez Policję i UOP
Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że-jeśli tylko podejmujemy jakiekolwiek działania przeciwko systemowi-z pewnością staliśmy się już obiektem zainteresowania policji i ewentualnie UOP. UOP z pewnością interesuje się tym spośród nas, którzy prowadzą działalność stricte polityczną, wymierzoną w system demoliberalny .Ci zaś spośród nas, którzy wskutek często własnej głupoty lub po prostu nieostrożności mają za sobą wyroki sądowe lub przynajmniej byli notowani za rozboje, pobicia itp.(w wypadku, gdy sprawa nie skończyła się wyrokiem lub była po prostu umorzona) z całą pewnością znajdują się w kręgu zainteresowania policji, a to z tej prostej przyczyny, że w razie prowadzenia jakiejkolwiek sprawy karnej za tzw. przestępstwo kryminalne(a do takich należą m. in. rozboje i pobicia) obowiązkiem prowadzącego postępowanie pracownika pionu dochodzeniowego jest zarejestrowanie delikwenta kartą Pkr-2 i od tego czasu, jak to się popularnie mówi osoba "ma kartotekę" .Jeżeli delikwent już nie po raz pierwszy wszedł w konflikt z prawem, wówczas prowadzący sprawę "dokleja" mu następny wpis w owej "kartotece" poprzez wysłania karty Pkr-3, stanowiącej "dosyłacz" karty Pkr-2.
Dlatego właśnie należy bezwzględnie skończyć z narażaniem się naszych ludzi na podobne sprawy, często za popełnienie czynów będących aktem czystej głupoty. Chodzi tu o tak popularne w niektórych kręgach pobicia tzw. "brudasów", czy jak tam sobie ich niektórzy nazywają przedstawicieli różnych subkultur młodzieżowych. Trzeba koniecznie zejść z etapu walki między subkulturami .Po pierwsze dlatego, że ryzyko wpadki jest tu zbyt wysokie, a szkoda za pobicie takiego śmiecia trafić do więzienia i marnować za takie byle gówno swoje najlepsze lata, zwłaszcza, że represje dotykają w tych wypadkach ludzi najodważniejszych, którzy swoją energię i odwagę mogliby wykorzystać w sposób bardziej przydatny naszej sprawie .To nie brudasów bowiem trzeba napierdalać. Napierdalać trzeba posłów i radnych lewicy-PPS, SdRP, Unii Wolności i Unii Pracy. To oni szkodzą Polsce i naszej sprawie wielekroć bardziej od "brudasów". Napierdalać trzeba osoby biorące udział w szkalowaniu ruchu narodowego i to niezależnie od tego, czy szkalują narodowych socjalistów, czy narodowców. Należy stworzyć wspólny front walki i odpowiednio się do tej walki przygotować .Subkultura natomiast jest jedynie subkulturą przejawem określonej przemijającej mody i taką pozostanie .Nie z subkulturą trzeba walczyć, ale z realnymi wrogami Rasy i Narodu-z lewicą pod każdą postacią, zwłaszcza w kręgach polityki. Przypadki wejścia w konflikt z prawem z powodu trzepnięcia w pysk byle wszarza z powodu jego wyglądu-są pierwszym punktem zaczepienia dla podjęcia infiltracji naszego środowiska przez Policję czy UOP, z tym, że UOP włącza się do takich spraw niejako "przy okazji".Za czynnościami dochodzeniowo-śledczymi bowiem, jakie w tym wypadku są podejmowane, idą czynności operacyjno-rozpoznawcze, z którymi wiąże się podejmowanie w stosunku do naszych ludzi działań, o jakich była mowa w poprzednim rozdziale. Ci, którzy się załamią pod wpływem gróźb typu "wsadzimy cię do więzienia" i pójdą na współpracę z Policją, są potem wykorzystywani jako "dotarcie operacyjne" do innych naszych towarzyszy walki, stają się kapusiami i donoszą. Częstym wypadkiem jest włączanie się w takich sytuacjach do sprawy UOP, dla UOP sprawa prowadzona przez Policję staje się często pretekstem do podjęcia działań operacyjnych mających na celu zebranie o nas maksimum informacji .Dlatego też należy pamiętać o tym, że jest wśród nas trochę osób nieodpowiednich, które wskutek fascynacji modą lub famą głoszoną o ruchu trafiają do pewnych elitarnych środowisk .Osoby te zaś często w sprzyjających sytuacjach (sprawa karna przeciwko nim itp.) bywają w pierwszym rzędzie wykorzystywane jako tzw. poufne osobowe źródła informacji. To naprawdę nie sztuka stłuc lewaka po mordzie na oczach kilkudziesięciu świadków i trafić do więzieniu. Sztuką jest zrobić coś, co naprawdę zaszkodzi (i to prawdziwemu wrogowi) i do więzienia nie trafić. Czas na inne działania, na działania przemyślane i skuteczne, a dla naszych wrogów najbardziej bolesne i uciążliwe.
Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że zarówno Policja, jak i UOP będą szukać do naszych ludzi dotarcia operacyjnego poprzez różnych TW,OZ i innych "przebierańców". Zatem to my powinniśmy decydować na podstawie znajomości między sobą, kogo z naszych ludzi i do jakiego rodzaju spraw i wiadomości o nas możemy bez obawy dopuścić. Oczywiście i tak "sito" nie będzie w tym wypadku zbyt szczelne, ale na obecnym etapie nic innego nam po prostu nie pozostaje. Dobrze jest, gdy mamy w obozie wroga "swoich ludzi, ale i w tym wypadku zaufanie nasze powinno być ograniczone i działania polegające na zbieraniu wyprzedzających informacji o zamierzonych działaniach operacyjnych UOP czy Policji przez naszych ludzi jest możliwe i potrzebne, wymaga jednak sporej wiedzy i doświadczenia i powinno być realizowane w sposób właściwy i wykluczający możliwość zastosowania prowokacji wobec naszych ludzi.
Prawdą jest, że wśród funkcjonariuszy Policji(a być może i UOP)trafiają się osoby podzielające nasze poglądy polityczne .Aby jednak do takich ludzi dotrzeć i uzyskać od nich potrzebne nam informacje trzeba bardzo umiejętnie postępować, aby nie ulec prowokacji, a w razie gdy taka osoba rzeczywiście jest szczerze oddana naszej sprawie-aby nie narazić takiej osoby na nieprzyjemności i nie narażać jej na konsekwencje służbowe lub nawet karne(np. za ujawnienie tajemnicy państwowej i służbowej "osobom niepowołanym", czyli nam).Znam kilka przypadków pozytywnego wykorzystania takich informacji z obozu wroga, z czego najbardziej może spektakularną było ujawnienie konfidenta Policji i UOP w Łodzi w maju 1999 r., który oprócz tego, że był współpracownikiem Narodowej Sceny Rockowej-zajmował się donoszeniem do UOP i Policji w Łodzi o różnych sprawach podejmowanych przez osoby z kręgów ruchu narodowego i, gdyby nie pomoc życzliwych naszej sprawie ludzi tkwiących w łódzkiej policji, sprawa ta mogłaby się zakończyć bardzo źle dla naszych ludzi. Na szczęście kapuś został w tym wypadku ujawniony i zdemaskowany oraz zostały uzyskane świadczące o jego donosicielstwie dokumenty, które niebawem ujrzą światło dzienne poprzez opublikowanie w internecie.
Na co jeszcze należy zwrócić szczególną uwagę ?Przede wszystkim należy bezwzględnie przestrzegać zasady, aby przedmioty, które mogą stanowić dowód w sprawie przeciwko nam o cokolwiek nie znajdowały się w naszym domu. Rzeczy takie należy trzymać u zaufanych osób, najlepiej z pozoru w ogóle nie związanych z ruchem, lecz nie u osób należących do naszej rodziny. W wypadku, gdy organy Policji czy UOP będą przekonane, gdzie mogą co znaleźć-z pewnością nie zawahają się przed przeszukaniem mieszkań naszych rodzin. Osobami zaufanymi mogą być nasi sąsiedzi lub przyjaciele, do których mamy odpowiednie zaufanie
Należy zwrócić również uwagę na konieczność eliminacji z ruchu osób przypadkowych, różnych prowokatorów, meneli, dewiantów, narkomanów i innych "niepewnych ludzi, jak choćby małoletnich kibiców(to najgorszego sortu "kondoniarstwo", choć i w tym względzie są wyjątki).Nikt normalny nie opowie się za destrukcyjnym chuligaństwem. Jebać durniów! Środowiska kibiców to przeważnie środowiska plotkarskie, gdzie plotka rzucona przez jednego durnia (np. że ktoś tam jest "konfidentem", na co najczęściej nie ma żadnych dowodów) może być zarzewiem wielu konfliktów o nieobliczalnych skutkach. jest to-niestety - środowisko nie potrafiące w swojej masie zachować dyskrecji i w razie jakiejś "wpadki" najczęściej ludzie ci "sypią" się nawzajem, przy okazji(świadomie lub nie) dostarczając organom ścigania interesujących informacji, co z kolei owocuje dalszymi zatrzymaniami i dalszym operacyjnym rozpracowaniem środowiska .Dodać tu należy, że środowiska kibiców są bodaj najlepiej pod względem operacyjnym rozpracowanymi i monitorowanymi środowiskami społecznymi w Polsce. Dlatego nie należy takich ludzi wtajemniczać w żadne nasze plany i szczegóły działań oraz nie dobierajmy sobie spośród tych ludzi współpracowników .Dla tych środowisk przeważnie jedyną ideą są rozróby na meczach, wóda, a często narkotyki,( jak n p. amfetamina).Są od tego oczywiście wyjątki, ale taka jest niestety zasada. Nie powinno zależeć nam wyłącznie na ilości skupionych wokół nas i naszych idei ludzi. Najważniejsza jest tu jakość i morale. Jednym słowem: nie ten się liczy. kto lepiej bije w mordę, lecz ten kto oprócz tego potrafi konstruktywnie i rozważnie myśleć i działać.Nie nawracajmy tych, dla których ideą jest rozróba i wódka połączona z amfetaminą. Szkoda czasu! Prędzej czy później trafią, gdzie powinni. Narodowosocjalistyczne państwo polskie(a wierzę, że takie kiedyś będzie) też nie będzie tolerować bandytyzmu .Ta prawda powinna dotrzeć do wszystkich. Nie będzie w Polsce miejsca dla narkomanów, pedałów i bandytów-pierwsi staną pod murem .Taka jest rzeczywistość.
*3.Uniemożliwienia lub utrudnienie uzyskiwania informacji przez policję (UOP)
Przede wszystkim-jak wskazałem wyżej-należy dobierać sobie właściwe osoby do współpracy. Najlepiej, jeśli będą to osoby, które znamy od dawna, a które podzielają nasze poglądy
Poza tym należy pamiętać, że organy ścigania będą się nami interesować, szukając jednocześnie naszych słabych punktów, aby zdobyć dotarcie operacyjne do naszego środowiska i wiedzieć, co się wśród nas dzieje. Formy tej infiltracji mogą być różne-od prymitywnych prowokacji, propozycji spotkań nie wiadomo (wiadomo!) w jakim celu w różnych miejscach, po wezwania do jednostek Policji i UOP tudzież próby wprowadzania do naszych środowisk osób, które potem miałyby informować te organy o naszej działalności i jej szczegółach, aż po kontrolę korespondencji i rozmów telefonicznych .Ta ostatnia ewentualność jest co prawda mniej prawdopodobna, gdyż zgodnie z art. 237 kodeksu postępowania karnego (kpk) jest to możliwe wyłącznie po wszczęciu postępowania karnego i tylko wobec osób podejrzanych o popełnienie niektórych przestępstw, niemniej jednak należy się liczyć z możliwością zorganizowania prowokacji w celu skierowania postępowania karnego przeciwko konkretnej osobie (osobom) o takie przestępstwo, w którego przypadku kontrola korespondencji i rozmów telefonicznych jest dopuszczalna. Przykładem może tu być wspomniany przypadek z Łodzi, kiedy to regionalny łódzki współpracownik Narodowej Sceny Rockowej z Białej Podlaskiej Piotr Bezat pseudonim "Kriszna" doniósł na konkretną osobę, jakoby przechowywała ona w swoim domu materiały wybuchowe w celu wysadzenia w powietrze synagogi w Łodzi. Radzę zatem każdemu przeczytać sobie art. 237 kpk oraz art. art. 238,239 oraz 240 kpk(mówiący o zażaleniu) jak również art. art. 241 i 242 kpk, gdyż w niniejszym opracowaniu brak jest po prostu miejsca na cytowanie tych przepisów.
Przede wszystkim nie wolno godzić się na jakiekolwiek rozmowy "prywatne" z funkcjonariuszami Policji czy UOP, jeśli takowe będą nam proponowane i stanowczo odmawiajmy takim propozycjom. Nie stawiajmy się na wezwania, na których nie ma jasno określonego numeru sprawy .I rada: wezwanie zachowajmy sobie na pamiątkę, nawet jeśliby spełniało wymogi formalne-po prostu zgładszajmy się na wezwanie nie posiadając go przy sobie .Łatwiej będzie wtedy napisać zażalenie (skargę) na czynności wzywającego, na szykanowanie nas itp. W czasie jakichkolwiek przesłuchań nie udzielajmy żadnych informacji przesłuchującemu nas czy to w charakterze podejrzanego czy to świadka, które mogą zaszkodzić naszym kolegom czy towarzyszom walki. Po prostu: jak najmniej pamiętajmy, jak najmniej mówmy, a najlepiej nic nie mówmy(dotyczy podejrzanych). W tym ostatnim wypadku warunkiem powodzenia jest wytrwanie w milczeniu przez 14 dni. Po tym czasie prokurator nie może zastrzec, że będzie obecny przy naszej rozmowie z adwokatem, zatem będziemy mieli nieskrępowany kontakt z obrońcą, a jednocześnie nie dostarczymy przeciwnikowi żadnych dowodów ani przeciwko sobie, ani przeciwko komukolwiek innemu. Nie dajmy się w jakikolwiek sposób zastraszyć i skłonić do jakichkolwiek wypowiedzi, których nie mamy zamiaru udzielać. Pamiętajmy, że przesłuchujący straszy nas głównie dlatego, że czuje się bezsilny, bo tak naprawdę to nic na nas nie ma. Tak przeważnie bywa. W wypadku, gdy funkcjonariusz UOP czy Policji próbuje nam zaproponować spotkanie w okolicznościach "nieformalnych", tj . nie w jednostce i nie na formalne wezwanie-najprostszym wyjściem jest zapamiętanie tożsamości funkcjonariusza i następnie skierowanie przeciwko niemu skargi do jego przełożonych, tj. komendanta wojewódzkiego Policji lub szefa Delegatury UOP (nie niżej).Skargę kierujemy listem poleconym za potwierdzeniem odbioru lub składamy osobiście na dziennik podawczy jednostki (abyśmy mieli dowód złożenia skargi).Na każdą skargę kierownik jednostki jest obowiązany odpowiedzieć w ciągu 1 miesiąca, a jeśli sprawa jest szczególnie trudna i skomplikowana w ciągu 2 miesięcy, z tym, że w ciągu miesiąca jest obowiązany określić precyzyjnie termin ostatecznego rozpatrzenia sprawy Jeśli nie jest się zadowolonym z rozstrzygnięcia sprawy, wtedy należy złożyć skargę również na rozpatrującego poprzednią skargę do jego przełożonego. Powyższe dotyczy jednak tylko skarg na czynności, których takie a nie inne wykonanie przez funkcjonariusza jest naruszeniem jedynie przepisów służbowych i jako takie pociąga za sobą jedynie odpowiedzialność dyscyplinarną funkcjonariusza. W sytuacjach natomiast, gdy funkcjonariusz grozi nam lub używa przemocy (nie tylko fizycznej; wystarczy, że dręczy nas psychicznie, straszy itp.) w celu wydobycia z nas określonej treści wyjaśnień i zezna ń - nie namyślajmy się długo i wnieśmy zawiadomienie o przestępstwie dokonanym przez funkcjonariusza do prokuratury. Prokurator jest obowiązany w ciągu miesiąca wydać postanowienie o wszczęciu lub o odmowie wszczęcia postępowania(w przypadku gdy podejrzanym jest funkcjonariusz, prokurator prowadzi śledztwo a nie dochodzenia i czynności prowadzi osobiście, tj. nie może zlecić poszczególnych czynności do wykonania Policji czy UOP).Na każde postanowienie w sprawie przysługuje nam zażalenie do prokuratora nadrzędnego, które składa się za pośrednictwem prokuratora, który wydał zaskarżone postanowienie(chodzi po prostu o to. że prokurator, którego postanowienie zaskarżyliśmy, musi wraz z naszym zażaleniem skierować również akta sprawy, której dotyczy zażalenie).Zażalenie wnosi się osobiście albo listem poleconym za potwierdzeniem odbioru w terminie zawitym 7 dni od daty doręczenia postanowienia, które zaskarżamy. W razie wnoszenia zażalenia osobiście-pamiętajmy o zażądaniu potwierdzenia odbioru na kopii pisma, abyśmy mieli dowód wniesienia zażalenia. To samo dotyczy wszelkich pism składanych w jakichkolwiek urzędach i instytucjach. Terminy rozpatrywania spraw regulują odpowiednie przepisy kpk, a spraw kierowanych do urzędów i instytucji - art. art. 35, 36, 37 i 38 kodeksu postępowania administracyjnego (kpa).
Należy pamiętać także o tym, że nie mamy obowiązku udzielania funkcjonariuszom Policji, UOP, Straży Ochrony Kolei i innych organów porządkowych jakichkolwiek informacji z wyjątkiem własnych i tylko własnych) danych personalnych, np. podczas legitymowania mamy obowiązek udostępnić dowód osobisty, paszport lub inny dokument stwierdzający tożsamość. Nie mamy natomiast żadnego obowiązku odpowiadania na pytania np. kim są osoby na zdjęciu(co często zdarza się funkcjonariuszom dokonującym czynności operacyjnych), a jeśli już jesteśmy przesłuchiwani w charakterze świadka na tę okoliczność-to najlepiej mówmy, że nie znamy tych osób albo że nie pamiętamy kim są. Medycyna nie jest w stanie udowodnić, czy możemy coś pamiętać czy nie, zatem nie udzielajmy żadnych informacji, których udzielać nie jesteśmy obowiązani. No, możemy najwyżej tylko celowo dezinformować funkcjonariuszy, co jest nawet zalecane, należy to jednak robić rozsądnie i z umiarem, aby się nie "wkopać". Poza tym wszelkie próby operacyjnego docierania do naszych ludzi powinny być w naszych środowiskach nagłaśniane i od czasu do czasu powinny być organizowane spotkania naszych ludzi z całego kraju, aby takie przypadki omawiać. Wiadomo mi , że niedawno takie przypadki miały miejsce w Lublinie, gdzie funkcjonariusze UOP próbowali nakłaniać naszych ludzi do "prywatnych" spotkań, co każdorazowo powinno być przedmiotem oficjalnej skargi na takiego funkcjonariusza, popartej np. sugestią, że funkcjonariusz ten manifestował np. swoją nieprawidłową orientację seksualną(he ,he, dopiero przełożony takiego typa miałby problem z odpowiedzią na taką skargę!).A tak należy robić-po prostu i bezczelnie naigrawać się z tych skurwysynów. Traktować ich tak, jak oni nas traktują, tylko jeszcze trochę bardziej złośliwie.
Zachowanie zasad konspiracji i przechowywanie danych niezbędnych w codziennej pracy powinno odbywać się w odpowiedni sposób. Ważne dane powinny być szyfrowane(chętnie udostępnię uniwersalny program szyfrujący do szyfrowania plików tekstowych),ora w żadnym wypadku nie powinny być przechowywane na twardym dysku komputera, gdyż mogą zostać przejęte przez przeciwnika i wykorzystane przez niego przeciwko ruchowi. Adresy ludzi w notesach powinno się szyfrować sobie tylko wiadomym kodem(niech każdy sobie coś wymyśli).I tak np. podczas przeszukania mieszkania jednego z naszych ludzi w Łodzi w maju 1999 r. psiarnia była niezmiernie rozczarowana, że nie znalazła żadnych dających się odczytać namiarów na ludzi z ruchu, żadnych adresów, słowem nic, tylko nagrania kapel i materiały wybuchowe(he, he).Materiały wybuchowe oczywiście zabrali, ale nagrania kapel musieli oddać w zębach, do czego zmusiło ich jedno dobre pismo skierowane przez zainteresowanego do prokuratury. To tylko jeden z przykładów, jak należy postępować. Błędem było natomiast przechowywanie w domu materiałów wybuchowych, takich jak dwunitrobenzen, amonit i azydek ołowiu .Błędu tego więcej zainteresowany nie powtórzy.
Bardzo ważne jest też – o czym wspomniałem wcześniej-utworzenie siatki osób, które pozornie nie są z nami związane.Osoby takie należy-rzecz jasna w ograniczonym zakresie-wtajemniczyć, co im oddajemy na przechowanie oraz jak mają się zachować w wypadku ewentualnej dekonspiracji czy zatrzymania osoby do której materiały te czy też przedmioty należą. Najlepiej takie kwestie wraz z "legendą na wszelki wypadek" omówić podczas oddawania rzeczy na przechowanie.
Pewne rzeczy, które nie zepsują się czy też nie uszkodzą pod wpływem warunków atmosferycznych, można po prostu ukryć w wiadomych sobie miejscach np. poprzez zakopanie w ziemi. Ten sposób jest z powodzeniem stosowany w paru regionach kraju i jak wykazuje praktyka jest to sposób całkiem niezły i nie narażający nikogo na dekonspirację czy inne kłopoty. Nie wolno jednak przechowywać w ten sposób np. dokumentów w pojemnikach ani takich przedmiotów, które mogłyby bezpośrednio wskazywać na ich właściciela lub środowisko z jakiego się wywodzi lub z jakim jest związany.
Ważną rzeczą jest także, aby w wypadku nachodzenia nas i nagabywania przez funkcjonariuszy Policji czy UOP szczególnie gorliwie wysługujących się systemowi demoliberalnemu starać się ustalić personalia i adresy zamieszkania tych ludzi, ich rodzin i bliskich. Dane te mogą się przydać w przyszłości. Nie muszę chyba dodawać, że takie dane powinny być bezwzględnie szyfrowane. To samo dotyczy również lewackich i koszernych dziennikarzy i działaczy lewicy.Co do osób, które próbowały nakłonić nas do współpracy z Policją czy UO Ich dane należy publikować w zinach, pismach oraz przez internet, oczywiście w taki sposób, aby niemożliwe było dotarcie przeciwnika do osoby dokonującej publikacji tych danych.
Oprócz danych personalnych należy zbierać informacje o przeciwnikach takie jak marka, model, kolor samochodu jakim się porusza, z kim utrzymuje kontakty, przy pierwszej sposobności wykonać należy zdjęcia fotograficzne domu, samochodu, osoby w celu ich zarchiwizowania stworzenia centralnej bazy danych takich osób. Nie trzeba chyba nikomu przypominać, że takich danych nie przechowuje się w swoich domach.
Jeśli zdarzy się, że do naszego mieszkania wkroczy UOP czy Policja i dokona przeszukania oraz zatrzymania nas-wówczas na protokole zatrzymania osoby, który zatrzymujący musi - zgodnie z art 244 $3kpk doręczyć zatrzymanemu, musi być określona przyczyna zatrzymania. Dalej tok postępowania jest prosty: albo przedstawią nam zarzut i będą próbowali przesłuchać nas w charakterze podejrzanego, (pamiętać o prawie do odmowy wyjaśnień oraz do kontaktu z adwokatem, i oczywiście o 14dniowym milczeniu, jeśli nas nawet aresztują), bądź też-jeśli nic konkretnego na nas ni e nie mają-będą próbowali przesłuchać nas w charakterze świadka, ale z uprzedzeniem o treści art 183 kpk(tj. masz prawo odmowy udzielenie odpowiedzi na pytania lub odmowy składania wyjaśnień, jeśli treść odpowiedzi lub wyjaśnień w razie ich złożenia mogłyby cię narazić na odpowiedzialność karną).Przesłuchanie "w trybie art. 183 kpk" jest wybiegiem często stosowanym przez Policję i UOP, gdyż jeśli występujesz w charakterze podejrzanego w sprawie -masz prawo wglądu w akta(masz zatem szansę ewentualnie się dowiedzieć, kto np. cię zakapował), natomiast gdy występujesz w charakterze świadka i to nieważne czy w trybie art. 183 kpk, czy normalnie jako świadka - wówczas nie masz takiego prawa. I o tym trzeba pamiętać i obrać najlepszą drogę postępowania, lecz zawsze według zasady: jak najmniej(a najlepiej nic) nie mówić i nikogo nie obciążać. Poza tym jeśli występujemy jako świadek, Policja czy UOP nie ma żadnego obowiązku zapoznawania nas z materiałami postępowania(a podejrzanego muszą zgodnia z art 322$1kpk), a prawo zapoznania się a z aktami sprawy ma tylko podejrzany i jego obrońca(art, 321 kpk).Jest jednak pewien nie zawsze skuteczny sposób na obejście tego przepisu, a mianowicie wniesieniu skargi do prokuratora na działanie Policji czy UOP, zarzucenie niczym nie uzasadnionej brutalności itp. Wówczas prokurator będzie miał obowiązek przeprowadzić śledztwo(w wypadku odmowy wszczęcia postępowania-wnieść obowiązkowo zażalenie).Jako pokrzywdzony w sprawie będziemy mieli wgląd w akta, lecz tylko w akta sprawy, którą wnieśliśmy przeciwko policjantom. Często jednak zdarza się, że prokurator, chcąc mieć wgląd w akta sprawy przeciwko nam, w celu wyrobienia sobie zdania o sprawie jako całości, wykonać każe sobie kserokopie akt tej sprawy przeciwko nam i być może dołączy ją do tej sprawy, którą my wnieśliśmy przeciwko policjantom.Nie jest to regułą, ale prokuratorzy dość często tak robią. Wtedy, korzystając z naszego prawa jako pokrzywdzony i mając wgląd w akta naszej sprawy-być może natkniemy się też na kserokopie akt sprawy przeciwko nam.Jest to jednak "droga okrężna" i nie zawsze daje pożądany efekt, nie należy jednak zapominać i o tej szansie. Możemy również natknąć się na materiały procesowe, w których mowa będzie o tzw. materiałach operacyjnych(jakkolwiek materiałów operacyjnych nie wykorzystuje się w sądzie, gdyż nie mogą stanowić dowodu w sprawie), jednak odniesienia takie w materiałach procesowych zdarzają się bardzo rzadko. Na pewno jednak można na nie trafić w tzw. "aktach kontrolnych postępowania przygotowawczego", do których niestety n ie możemy mieć oficjalnie dostępu(no, chyba, że trafiłby się jakiś "porządny", zaufany policjant, ale to się rzadko zdarza).W każdym razie, w wypadku powzięcia nie budzącej wątpliwość informacji co do tego kto jest konfidentem-należy jak najszerzej poinformować o tym środowisko. Należy jednak robić to na tyle ostrożnie, aby nie narazić się na odpowiedzialność karną za rozpowszechnianie wiadomości z postępowania przygotowawczego przed rozprawą główną lub za zniesławienie(art art. 241 i 212 kk).Jeśliby np. jednak prasa czy inne środki przekazu rozpowszechniły informację o naszym zatrzymaniu-wówczas możemy z tych samych artykułów wnieść przeciwko mediom zawiadomienie do prokuratury, a za samo zniesławienie możemy media pozwać do sądu, ale tylko z oskarżenia prywatnego. Wprawdzie istnieją nieformalne powiązania dziennikarzy z policją; można oskarżyć media o rozpowszechnianie wiadomości z postępowania przygotowawczego, lecz dziennikarze będą zawsze, nawet przed prokuratorem, po prostu odmawiać ujawnienia źródła informacji, co gwarantuje im art. 15 prawa prasowego i taka sprawa kończy się umorzeniem z powodu niewykrycia sprawców(bo gliniarz też się nie przyzna prokuratorowi, że rozmawiał w dziennikarzem-wyleciałby z roboty i jeszcze miałby sprawę), ale nie zaszkodzi trochę, tak "dla zabawy" przy okazji i dziennikarzy i gliniarzy trochę po prokuratorach pociagać. Oni nas mogą, my ich też...Od rozmów z prasą jest bowiem rzecznik prasowy komendanta, a nie jakiś gliniarzyna, który sobie "dorabia na boku" udzielaniem informacji prasie. Zasadą jest jednak, że rzecznik prasowy komendanta może udzielać prasie wyłącznie informacji zawartych w tzw ."biuletynie ogólnoinformacyjnym", jaki wydaje każda jednostka Policji od Komendy Miejskiej wzwyż. O innych zdarzeniach obowiązuje rzecznika zakaz wypowiedzi dla mediów. To tak, na wszelki wypadek, aby każdy wiedział...
W zakres czynności ewidencyjno-rejestracyjnych Policji i UOP wchodzi również sporządzanie dokumentacji fotograficznej, np. zdjęć sygnalitycznych, jakie wykonuje się do celów sporządzenia karty Pkr-14, jak również dokumentacja daktyloskopijna (karta Pek-10 do tzw. "rejestracji dziesięciopalcowej" -chodzi o odbitki linii papilarnych dłoni i palców).Czynności tych wolno Policji (UOP) dokonywać wyłącznie wtedy, gdy osobie przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa o charakterze kryminalnym i gdy przesłuchano tę osobę w charakterze podejrzanego(nawet pomimo odmowy złożenia wyjaśnień).W innych sytuacjach dokonywanie tych czynności, tj. fotografowanie i pobieranie odbitek palców, jest po prostu zabronione. Zakaz ten jest przez policjantów i UOP obchodzony w ten sposób, że dokonuje sie videofilmowania różnych uroczystości, awantur itp. zdarzeń(a to już im niestety wolno) czy też robione są zdjęcia inne niż sygnalityczne, które są wykorzystywane w pracy operacyjnej(w teczkach operacyjnego sprawdzenia, teczkach inwigilacji, rozpracowaniach operacyjnych itp.).
Ważną rzeczą w kwestii zabezpieczenia się przed operacyjną ingerencj a Policji i UOP w sprawy ruchu jest utrzymanie w ruchu struktur jawnych i niejawnych, które w zależności od spoczywających na nich zadań będą zajmować się różnymi, im tylko właściwymi sprawami .zatem struktury jawne to głównie osoby zajmujące się działaniami na polu kultury, a więc osoby tworzące zespoły muzyczne naszej sceny oraz osoby działające w partiach i organizacjach politycznych i społecznych związanych z ruchem. Te dwie struktury, jako jawne, mogą się wzajemnie przenikać, tj. ludzie skupieni w kapelach i organizacjach politycznych i społecznych mogą udzielać się jednocześnie w obu tych opcjach. Struktury jawne powinny też odgrywać rolę w zakresie werbunku nowych ludzi do ruchu i przyciągania do naszych szeregów jak największej ilości młodych, wartościowych ludzi. Do struktur niejawnych z kolei zaliczać się powinny osoby zajmujące się szeroko pojętą działalnościąk którą nazwałbym "akcją bezpośrednią", a której omówienie wykracza poza ramy niniejszego opracowania. Każda z tych struktur powinna składać się z przynajmniej dwóch "garniturów" ludzi, tj. aby w przypadku represji ze strony systemu, takich jak np. aresztowania na miejsce osób aresztowanych mogły natychmiast wstąpić inne osoby, posiadające odpowiednie kwalifikacje merytoryczne i walory moralne. W korespondencji zalecane jest używanie poczty elektronicznej i to z serwerów, które nie wymagają podawania imienia czy nazwiska; do takich należy np. interia.. pl. W korespondencji powinno się używać pseudonimów i unikać podawania nazwisk .Struktur ruchu nie powinno się w żadnym wypadku przechowywać nie zaszyfrowanych na komputerowych nośnikach informacji i nie powinno się ich przechowywać u siebie w domu, to chyba zrozumiałe. W tej samej formie należy prowadzić ewidencję osób ze środowisk antynarodowych, a dane z niej udostępniać naszym odpowiednim strukturom, które mogą zrobić z tych danych właściwy użytek. Szyfry służące do odczytywania plików tekstowych powinny znajdować się w dyspozycji wąskiego kręgu osób. I nie chodzi tu bynajmniej o wzajemną nieufność, lecz o bezpieczeństwo całych struktur ruchu. Dobrze byłoby, aby przywództwo, przynajmniej duchowe, sprawowali ludzie o uznanym autorytecie związane z naszą sceną muzyczną. Oprócz nich powinno istnieć "przywództwo organizacyjno –fachowe, przy czym osoby związane z "akcją bezpośrednią" powinny bezwzględnie pozostawać anonimowe dla szerokiego ogółu, co chyba jest zrozumiałe.
*Na koniec zagadnienia należy powiedzieć parę słów na temat policyjnego systemu ewidencji operacyjno-rozpoznawczej, co to właściwie jest, na czym się opiera, no i w ogóle jak to wszystko działa.
Definicja. Ewidencja operacyjna jest to usystematyzowany zbiór informacji o przestępcach, przestępstwach i osobach podejrzanych i obejmuje informacje o:
-metodach popełniania przestępstw,
-cechach zewnętrznych sprawców i osób podejrzanych,
Cel ewidencji oper .- rozp . jest:
--ogólny:
-zapewnienie jednostkom policji informacji o przestępstwach, przestępcach i osobach podejrzanych
--szczególny :służy do typowania sprawców przestępstw wśród znanych przestępców i osób podejrzanych oraz wskazywania przestępstw popełnionych tą samą metodą.
*Ewidencja przestępstw, przestępców i osób podejrzanych.
1).Ewidencja oper .- rozp. prowadzona jest w formie zbiorów:
a .ewidencja przestępstw-stanowi zbiór meldunków kr-13,
b .ewidencja przestępców i osób podejrzanych-stanowi zbiór meldunków Pkr-13 c. album fotograficzny-stanowi zbiór kart Pkr-14,
d.e widencja pseudonimów przestępców i osób podejrzanych-stanowi zbiór kart Pkr-15,
e. skorowidz ogólnoinformacyjny - stanowi zbiór kart Pkr-2,
f. skorowidz meldunków o przestępstwie-stanowi zbiór meldunków Pkr-16
g. ewidencja przestępców wędrownych-stanowi zbiór kart Pkr-14 z wypełnioną tabelą(czego nie stosuje się w wypadku kart Pkr-14 w albumie fotograficznym),tj. rubryką cech katalogowych przestępstwa i osoby, h. ewidencja osób zaginionych-stanowi zbiór kart Pkr-18,
i. ewidencja zwłok NN osób-stanowi zbiór kart Pkr-19, j. ewidencja osób o nieustalonej tożsamości-stanowi zbiór kart Pkr-20, k. zbiór informacji z legitymowania osób-stanowi zbiór kart Pkr-5,
l. kartoteka poszukiwanych przestępców o osób podejrzanych-stanowi zbiór kart Pkr-2
*Wykaz przestępstw i ich sprawców oraz osób podejrzanych.
Wykaz ten wyjaśnia, które przestępstwa, ich sprawcy i osoby podejrzane podlegają ewidencji, dzieli te przestępstwa i ich sprawców na kategorie, grupy i podgrupy
--kategorie przestępstw:
I-zabójstwa
I-rozboje,
III-kradzieże z włamaniem,
IV-kradzieże,
V-oszustwa,
VI-fałszerstwa,
VII-gwałty i czyny lubieżne oraz przestępstwa popełnione przez zboczeńców seksualnych(tylko przestępstwa na tle seksualnym),
VIII-inne przestępstwa(w tym: podpalenia, notoryczne chuligaństwo, umyślne uszkodzenie mienia, zamachy terrorystyczne, handel narkotykami , alkoholem, bimbrownictwo itp.)
*Katalog cech charakterystycznych przestępstw, ich sprawców i osób podejrzanych.
Katalog ten składa się z 3 podstawowych części oraz 44 działów:
Część I: zawiera wspólne cechy katalogowe przestępstwa i osób podejrzanych i podzielona jest na 5 działów:
1-zawiera cechy katalogowe odpowiadające rodzajowi przestępstwa,
2-zawiera oznaczenie mienia, na które działa sprawca,
3-określa rok popełnienia przestępstwa,
4-określarejon popełnienia przestępstwa,5-określa rejon zamieszkania sprawcy.
Część II: obejmuje cechy charakterystyczne przestępstwa(metoda działania przestępczego) i obejmuje 14 działów:
6-zawiera cechy miejsca popełnienia przestępstwa,
7-przedstawia najczęściej używane narzędzia i środki przestępstwa,
8-zawiera opis cech odpowiadających rodzajowi mienia, na które działa sprawca,
9-obejmuje niektóre dane o osobach pokrzywdzonych,
10-określa w jakiej roli występuje sprawca,
11-okraęla pod jakim pozorem działa sprawca,
12-określa cechy działania włamywaczy i złodziei,
13-określa cechy działania gwałcicieli,
14-określa cechy działania zabójców,
15-określa cechy zachowania się sprawcy względem pokrzywdzonego,
16-zawiera cechy zachowania się sprawcy na miejscu przestępstwa, nie wymienione w dziale 15,
17-określa domniemaną liczbę sprawców,
18-zawiera cechy sprawcy nie wymienione w poprzednich działach,
19-określa cechy przestępstwa nie wymienione w poprzednich działach.
Część III-obejmuje cechy zewnętrzne sprawców i osób podejrzanych(rysopisy).
*Centralna Kartoteka Kryminalna
--dokumenty stanowiące zbiory Centralnego Biura Adresowego
a).karta A-20-metryczka dowodu osobistego i tymczasowego dowodu osobistego,
b).karta A-21-dosyłacz metryczki,
c).zawiadomienie o zmianie miejsca zamieszkania na pobyt stały,
d).zawiadomienie o zgonie,
e).zawiadomienie o wyjeździe za granicę lub zmianie obywatelstwa,
f).karta E-18 zgłoszenie stałego pobytu cudzoziemca.
--system kartoteczny Centralnej Kartoteki Kryminalnej.
Na system ten składają się karty Pkr-2, a rejestracji podlegają:
-wszystkie osoby tymczasowo aresztowane,
-podejrzani, którym przedstawiono zarzut lub których przesłuchano w charakterze podejrzanych,
-osoby podejrzane o łapownictwo lub przekupstwo,
-osoby rozpracowywane w ramach spraw operacyjnych(figuranci inwigilacji i rozpracowań operacyjnych; osób "przechodzących w materiałach" w ramach teczek operacyjnego sprawdzenia, tzw. TOS nie rejestruje się, a dopiero w razie przekształcenia TOS w rozpracowanie operacyjne, tzw. RO osoby takie rejestruje się na ogólnych zasadach),
-osoby objęte inwigilacją szczególną,
-osoby zaginione,
osoby poszukiwane za dokonanie przestępstw kryminalnych.
W celu zarejestrowania osoby w CKK należy wypełnić kartę Pkr-2 w terminie 2 dni od daty uzyskania materiałów stanowiących podstawę rejestracji i przesłać do Wydziału II Biura Informatyki KGP lub do Biura Informatyki Zarządu UOP
--Przesyłanie informacji uzupełniających na karcie Pkr-3
Informacje dodatkowe na karcie Pkr-3 muszą być bezwzględnie przesłane w wypadkach:
-sporządzenia aktu oskarżenia,
-wydania przez sąd wyroku skazującego,
-ujęcia osoby poszukiwanej lub odnalezienia osoby zaginionej,
-zmiany danych personalnych osoby zarejestrowanej,
-zaniechania inwigilacji,
-zakończenia rozpracowania operacyjnego.
Nie należy rejestrować w CKK następujących osób:
-które dokonały po raz pierwszy przestępstw mniejszej wagi,
-które dokonały przestępstw nieumyślnych,
-skazanych z oskarżenia prywatnego,
skazanych za przestępstwa z Ustawy Karnej Skarbowej, prawa budowlanego i innych ustaw szczególnych,
-figurantów inwigilacji podstawowej(ale rejestruje się w Wydziale Kryminalnym KWP)
**PODSTAWOWE WIADOMOŚCI Z TECHNIKI KRYMINALISTYCZNEJ
*Zastosowanie i wykorzystanie fotografii i techniki video w pracy Policji (UOP)
techniki te służą do otrzymywania obiektywnej i dokładnej swoistej rejestracji najrozmaitszych danych o przedmiotach, ludziach i zdarzeniach.
--Fotografię dzielimy na:
-rejestrującą-zdjęcia sygnalityczne w 2 pozycjach i zdjęcia całej postaci,
-dokumentacyjną (oględzinową)
-badawczą-przede wszystkim do wykonywania ekspertyz, np. .linie papilarne, ślady mechanoskopijne, traseologiczne itp.
-detektywną -czyli wykonywaną dyskretnie bez wiedzy osoby fotografowanej.
--Zadania fotografii:
-rejestrującej-bez komentarza,
-oględzinowej- ujawnianie i utrwalanie określonych przedmiotów, sytuacji, okoliczności.S tanowi cenny materiał dowodowy jako załącznik do protokołu oględzin. Po raz drugi oględzin nie można powtórzyć, zatem przy fotografowaniu należy uwzględnić nie tylko te przedmioty, któe nas bezpośrednio interesują, lecz także te, które mogą mieć znaczenie w przyszłości.
Fotografia oględzinowa dzieli się na fotografię:
-orientacyjną-orientacja w terenie, np. panorama liniowa lub obrotowa,
-sytuacyjna-fotografie miejsca zdarzenia,
-fragmentaryczna-utrwalanie najbardziej charakterystycznych miejsc zdarzenia,
-śladów i przedmiotów.
*Pojęcie i podział śladów.
Ślady-to wszelkie zmiany w obiektywnej rzeczywistości, które jako spostrzegane znamiona po zdarzeniach będących przedmiotem postępowania mogą stanowić podstawę do odtworzenia ti ustalenia przebiegu tych zdarzeń zgodnie z rzeczywistością.
Innymi słowy: śladem może być każda pozostałość po zdarzeniu, którą kryminalistyk potrafi spostrzec.
--Ślady występują najczęściej jako:
-odciski-nadające się do badań indywidualnych i grupowych,
-odbitki-nadające się do badań indywidualnych i grupowych,
-plamy różnych cieczy, substancji półstałych, , galaretowatych, kleistych, substancji sproszkowanych, lotnych,
-inne ślady -np. włosy, mikroślady, przedmioty.
--Ślady ze względu na możliwość identyfikacji dzielą się na:
-ślady bezpośrednie(linii papilarnych, zębów, stóp itp.)
-ślady pośrednie(narzędzi, użycia broni palnej, spodów obuwia i środków transportowych.
Ślad bezpośredni zatem wskazuje na osobę za względu na przedmiot wnioskowania- tj. ślady mogą świadczyć o czynie i o osobie.
Ślad pośredni natomiast wskazuje na przedmiot, od którego pochodzi.
--Ze względu na miejsce występowania ślady dzielą się na:
-ślady na miejscu zdarzenia przestępczego,
-ślady na osobie podejrzanej,
-ślady na ofierze(lub na ciele ofiary.
--Ze względu na technikę ujawniania ślady dzielą się na:
-klasyczne-daktyloskopijne, mechanoskopijne, traseologiczne, ślady użycia broni palnej, dokumenty, ślady krwi, wydzielin lub wydalin ludzkich lub zwierzęcych,
-mikroślady,
-ślady dźwięków (fonoskopia),
-ślady cieplne (termoskopia).
--Znaczenie śladów w postępowaniu przygotowawczym.
Ślady w praktycznym działaniu wykorzystuje się jako:
-środki dowodowe,
-materiał porównawczy,
-podstawę przedsiębrania czynności operacyjnych,
-podstawę rekonstrukcji przebiegu zdarzenia lub jego fragmentu,
-przesłanki na nowe treści, które nie są znane.
Ślady mają istotne znaczenie -pozwaają na wyciągnięcie wniosków co do osób, które popełniły czyn przestępczy i okoliczności zdarzenia. Niekiedy można na podstawie śladów ustalić motyw działania sprawcy. Pozwala to na łatwiejsze typowanie.
*Identyfikacja - rodzaje.
Identyfikacja kryminalistyczna-to ustalanie tożsamości cech śladu i cech wzorca, czyli tożsamości cech śladu dowodowego i cech wzorca.
--Zasady zabezpieczania śladów wszelkiego rodzaju
- formalnoprocesowe
'procesowe-dokonanie zdjęć, protokołu oględzin i wykonanie szkicu,
'formalne-opis załączony do śladu-opakowanie, olakowanie, opieczętowanie, podpisy na metryczce śladu.
Każdy ślad należy sfotografować i opisać pod względem formalnym.
-techniczne zabezpieczanie śladów
'każdy ślad powinien być sfotografowany wraz z linijką; dopiero potem można go zabrać,
'zabezpieczenie śladu wraz z podłożem - np. krwawa plama na gumolicie(wycina się wraz z podłożem),
'odmodelowanie przy pomocy mas plastycznych(np. silikonu) w przypadku antyków,
'odwzorowanie śladu przy pomocy proszków daktyloskopijnych (zwykłych lub magnetycznych).
-Opis śladu powinien zawierać:
'miejsce ujawnienia,
'sposób ujawnienia,
'sposób zabezpieczenia technicznego,
'linijka(dla zobrazowania wielkości śladu,
'podanie numeru śladu(metryczka, zgodność z protokołem oględzin).
Przy wydawaniu akt adwokatowi czy podejrzanemu(podczas np. zaznajomienia z materiałami postępowania) należy uważać, aby nie zginęły materiały dowodowe.
*ślady daktyloskopijne(krótko omówić)
1.mechanizm powstawania,
2.ujawnienie śladów daktyloskopijnych na różnych podłożach,
3.metody zabezpieczania śladów daktyloskopijnych,
4.znaczenie śladów linii papilarnych w dowodowej działalności policji.
Ad1.
-ślady wgłębione,
-ślady powierzchniowe,
-ślady nawarstwione,
-ślady odwarstwione.
Ad 2.Metody:
-optyczno –fotograficzna - lupa, boczne oświetlenie pod kątem 45", użycie filtrów w celu zwiększenia kontrastowości,
-mechaniczna-stosowanie proszków daktyloskopijnych(omówić jakich):
'argentorat,
'grafit,
'lak czerwony,
'proszki fluoryzujące,
'soda angielska,
'sadza z kalafonii,
'siarczek wapnia,
'tlenek cynkowy,
'tlenek miedziowy,
'tlenek ołowiawy,
'"tkanol"(do stosowania na tkaninach)
'proszki ferromagnetyczne: magna silver, magna grey itp.
-chemiczne-do ujawniania na podłożach papierowych:
'ninhydrozol,
'azotan srebrowy(do banknotów),
'pary jodu(do dokumentów),
'benzydyna (do śladów krwawych)
'leukozasada zieleni malachitowej(do śladów krwawych)
W wypadku zastosowania niektórych metod chemicznych należy ślady szybko fotografować, gdyż po upływie pewnego czasu zanikają(np. próba ninhydrozolowa)
*Metody zabezpieczania śladów linii papilarnych
Wszystkie ślady daktyloskopijne fotografuje się w skali 1:1 z podziałką milimetrową.
Ślady uzyskane metodą autoradiograficzną(omówić kiedy) zabezpiecza się na kliszach rentgenowskich.
Ślady linii papilarnych na skórze ludzkiej(metoda laserowa)
'płytka węgierska,
'płytka z klejów akrylowych
-Metryczka powinna zawierać:
'numer kolejny śladu,
'na jakiej powierzchni, z jakiego miejsca, za pomocą czego ujawniono,
'miejsce(adres) i datę,
'podpis świadka ujawnienia śladu
(koniecznie omówić metodę "podkładki" stosowaną przez Policję do tworzenia fałszywych dowodów).
-kompleksowe zabezpieczanie śladów -np. jeśli jest odbitka caćej dłoni, to wszystko zabezpiecza się na jednym kawałku folii.
Omówić krótko "formuły daktyloskopijne prawdopodobne"
-śladów linii papilarnych szuka się na drodze sprawcy, na przedmiotach służących do popełnienia przestępstwa, na ofiarach, na odzieży, na anonimach itp.
-Po zabraniu materiału dowodowego i porównawczego wydaje się postanowienie o powołaniu biegłego z pytaniem:
'czy nadają się do identyfikacji,
'czy pochodzą od sprawcy(podejrzanego),
podaje się przy tym informację co do sposobu zabezpieczenia śladów
Policjantowi nie wolno wypowiadać się na miejscy zdarzenia na temat przydatności śladów do identyfikacji. Na takie pytanie może odpowiedzieć wyłącznie ekspert(ten błąd jest bardzo często popełniany przez policjantów)
*Ślady traseologiczne są to:
-ślady stóp,
-ślady obuwia,
-ślady środków transportu.
Przez przemieszczenie się człowieka lub środka transportu w terenie powstają ślady traseologiczne:
-wgłębione,
-powierzchniowe,
-odwarstwione,
-nawarstwione,
-utajone (mikroślady również, choć nie są to ślady traseologiczne).
Chód układa się w pozostawionych śladach i składa się na tzw. ichnogram, czyli ścieżkę chodu. Analizie poddawane są tu takie cechy jak:
-kierunek i linia chodu,
-linia i kąt stopy,
-długość i szerokość kroku,
-długość i szerokość stopy
-ślady środków transportu. Ślad pozostawiają:
'koła i ich części,
'inne części pojazdu,
'ładunek.
*Ślady mechanoskopijne.
Mechanoskopia-jest to dział kryminalistyki zajmujący się badaniem śladów powstałych w wyniku wzajemnego mechanicznego oddziaływania na siebie różnych przedmiotów i ustalenia tożsamości narzędzi przestępstwa.
--Zakres badań mechanoskopijnych:
-badanie(identyfikacja) narzędzi na podstawie pozostawionych śladów w różnych podłożach,
-badanie urządzeń zamykających,
-badanie plomb,
-badanie na całość narzędzi i innych przedmiotów rozerwanych względnie odciętych,
-badanie falsyfikatów monet oraz cech probierczych na wyrobach jubilerskich,
-badanie stłuczonych szyb(badanie z której strony nastąpiło stłuczenie),
-badanie identyfikacyjne aparatów fotograficznych, kamer video-na podstawie materiału negatywowego, maskownic itp.,
-badanie porównawcze narzędzi z różnych miejsc przestępstw,
-badanie sposobów i techniki uszkodzenia różnych przedmiotów,
-badanie śladów mechanoskopijnych na obuwiu ofiar wypadków komunikacyjnych,
--źródła powstania cech narzędzi:
-grupowe-w toku produkcji,
-indywidualne:
'w toku produkcji-w procesach technologicznych, jak np. ostrzenie, ciągnięcie, kucie itp.
'w czasie użytkowania i renowacji
--Cechy narzędzi:
Indywidualne:
niepowtarzalne nawet w obrębie tego samego rodzaju czy grupy-tj. mikro- i makronierówności powierzchni w postaci: wypukłości, zarysowań, pęknięć i ubytków,
Grupowe: powtarzalne w obrębie rodzaju(grupy) narzędzi: wymiar, skład (części), kształt itp.
--Rodzaje identyfikacji mechanoskopijnych:
-Grupowe: określić można rodzaj narzędzia;
-Indywidualne: podstawą są tu cechy indywidualne
Typowanie narzędzi jest bardzo trudne(omówić, dlaczego).
Opinie ekspertów mogą być kategoryczne i niekategoryczne (omówić znaczenie :dla słuszności wnioskowania, dla możliwości udowodnienia czynu a tym samym dla obrony)
*Wnioskowanie na podstawie śladów mechanoskopijnych.
--Narzędzia znalezione na miejscu przestępstwa(oględzin, przeszukania itp.) można wykorzystać do:
-okazania osobie w celu rozpoznania i wskazania ich przypadkowego właściciela,
-ustalenia, którego narzędzia użył sprawca na miejscu zdarzenia,
-można użyć psa tropiącego, jeśli narzędzie posiada woń osoby, która je pozostawiła,
-ujawnienia innych śladów na narzędziach, np. śladów krwi, linii papilarnych włosów, farby, lakierów innych śladów i mikrośladów,
-określenia sposobu dokonania przestępstwa i wyciągnięcia wniosków co do kwalifikacji zawodowych oraz przestępczych sprawcy,
-ustalenia, czy przy użyciu danego egzemplarza narzędzia dokonano już w przeszłości przestępstw i jakich.
--Ślady narzędzi pozostawionych na miejscu zdarzenia umożliwiają:
-wnioskowanie co do rodzaju użytego narzędzia, sposobu działania sprawcy, jego zawodzie, kwalifikacjach przestępczych,
-identyfikowania narzędzi, którymi ślad został wykonany,
-wnioskowania, czy przestępstwo nie zostało upozorowane,
-ustalenie, czy kilka śladów ujawnionych w różnych miejscach przestępstw nie pochodzi od jednego i tego samego narzędzia
--Zasady zabezpieczania śladów mechanoskopijnych:
-Zabezpieczenie techniczne: np. fotografowanie, zabezpieczanie wraz z podłożem, odmodelowanie silikonem itp.
-zabezpieczenie formalno - procesowe: dokumentacja fotograficzna, szkic miejsca zdarzenia, opis załączonych do zabezpieczenia śladów, opakowanie, olakowanie i opieczętowanie śladów.
W szczególności zabezpiecza się:
-ślady cięcia,
-wióry drewniane i metalowe(ślady indywidualne wiertła itp.),
-zamki(w całości),
klucze(każdy oddzielnie opakowany),
-plomby,
-odłamki szkła(w pudełku; każdy odłamek oddzielnie)
*Broń palna jako narzędzie przestępstwa
1.Zabezpieczenia miejsca użycia broni palnej,
2.Sposoby zabezpieczenia broni palnej i śladów jej użycia,
3.Zasady postępowania z bronią palną znalezioną lub odebraną,
4.Identyfikacja broni palnej na podstawie łusek i pocisków
-Ad 1.
-stwierdzić, czy i jakie zaistniało przestępstwo,
-udzielić pomocy osobom rannym, wezwać pogotowie, policję, straż pożarną itp.,
-zatrzymać sprawcę o ile jest na miejscu, a w niektórych wypadkach ochronić go przed samosądem,
-przeszukać osobę zatrzymaną i zabezpieczyć ślady przy niej znalezione,
-w przypadku braku sprawcy-zebrać niezbędne informacje i zorganizować pościg,
-wyszukać świadków,
-nie chodzić bez potrzeby po miejscu zdarzenia, aby nie zniszczyć śladów i nie nanieść własnych,
-zabezpieczyć miejsce,
-po przybyciu grupy operacyjno-dochodzeniowej pozostać do jej dyspozycji.
-ad 2.
-w razie znalezienia broni-sfotografować, narysować na szkicu drogę poruszania się sprawcy i opisać w protokole oględzin,
-po utrwaleniu położenia broni opisać położenie bezpiecznika, wyjąć magazynek, rozładować nie niszcząc śladów, a w przypadku rewolweru oznaczyć komorę nabojową znajdującą się w położeniu współosiowym z przewodem lufy,
-szukać śladów linii papilarnych przy oświetleniu bocznym,
-broń -przesłać do Laboratorium Kryminalistyki KWP,
-odbitki linii papilarnych zdejmuje się przy użyciu bieli cynkowej,
-ustalić, czy u wylotu lufy n nie ma krwi, fragmentów tkanek itp., sprawdzić, czy wydziela się woń spalin prochowych, czy w komorze nabojowej jest nabój, czy w magazynku były naboje, czy zabezpieczono czyściwo ewentualnie użyte do czyszczenia broni, czy nie są uszkodzone części broni lub czy nie stwierdzono braku którejś z części broni.
*Oględziny
--Oględziny są obowiązkowe przy:
-gwałtownej śmierci,
-kradzieży z włamaniem,
-samej kradzieży(nie zawsze-omówić, kiedy nie są konieczne),
-napadach rabunkowych
-pożarach,
-wybuchach, awariach,
-wypadkach komunikacyjnych,
-przy innych zdarzeniach, gdy można się liczyć ze znalezieniem śladów, mogących się przyczynić do znalezienia sprawcy.
--Zasada siedmiu pytań:
-co(się zdarzyło)?
-gdzie(w jakim miejscu)?
-kiedy(czas zdarzenia)?,
a. oględziny lekarskie(zwłoki),
b. użycie przez sprawcę oświetlenia(omówić),
c. stopień ewentualnego zniszczenia śladów stóp, środków transportu przez czynniki atmosferyczne,
d. w pewnych wypadkach(omówić) data i czas np. zabójstwa jest możliwy do ustalenia innymi środkami(omówić, jakimi),
-Jak?(sposób popełnienia przestępstwa),
-Czym?(jakie narzędzia i środki użył sprawca),
-Dlaczego?(motyw)
-Kto?
--Oględziny ogólne
-ustalenie okoliczności wymagających przedsięwzięcia określonych środków, szybkie zebranie niektórych danych,(omówić, jakich),
-pobieżne zapoznanie się z miejscem przestępstwa.
--Oględziny szczegółowe
-metoda obiektywna –czyli "po kolei",
-metoda subiektywna-czyli zaczynać od wyraźnych śladów,
-metoda odśrodkowa-od centralnego obiektu np. zwłok,
-metoda dośrodkowa-połączona z penetracją terenu(mówić cel)
--Oględziny szczegółowe(fazy)
-statyczna(bezdotykowa)
-dynamiczna-z przemieszczaniem elementów miejsca zdarzenia(po uprzednim utrwaleniu położenia śladów)
-Obszar podlegający oględzinom szczegółowym:
'miejsce, gdzie bezpośrednio dokonano przestępstwa,
'wszystkie drogi i miejsca, którymi sprawca mógł dostać się na miejsce przestępstwa i którymi mógł oddalić się po jego dokonaniu.
-oględziny końcowe-protokół.