Prezentujemy na LBC fragmenty książki "Aniołowie śmierci" Jerzego Ambroziewicza wydanej przez Książkę i Wiedzę w Warszawie 1988. Fragmenty pochodzą ze stron 60-67.
Czerwone Brygady a walka zbrojna
„Żaden zbrojny ruch rewolucyjny, który chce zdobyć władzę nie może sprostać walce, jeśli nie jest w stanie spełnić dwóch podstawowych warunków:
1. zmierzyć się z władzą na wszystkich frontach (uwalniać więźniów, wykonywać wyroki śmierci na policjantach -zbrodniarzach, wywłaszczać kapitalistów itd.) i dowieść, ze jest w stanie prowadzić walkę na tę skalę;
2. w fabrykach i osiedlach zamieszkałych przez proletariat utworzyć władzę alternatywną.
- Chcecie powiedzieć, ze potrzebna jest partia?
- Właśnie tak. Czerwone Brygady są pierwszymi stopniamj
związku mającego stworzyć zbrojną partię proletariatu.
— Jak odnosicie się do grup pozaparlamentarnych?
— Nie interesuje nas prowadzenie z nimi ideologicznej
polemiki. Nasze stanowisko wobec nich określa przede wszystkim ich stosunek do walki zbrojnej. W rzeczywistości pomimo
rewolucyjnego słownictwa, które grupy te przyswoiły sobie
wewnątrz nich kwitnie silny nurt neopacyfistyczny, z którym
nie mamy nie wspólnego i z którym wszystko nas dzieli,
Sądzimy, że w odpowiednim momencie stworzą one mocną
opozycję wobec zbrojnej organizacji proletariatu.
— Jak oceniacie zarzuty, które pewne grupy lewicy pozaparlamentarnej wysunęły wobec was?
— Musimy tu odróżnić dwa typy oskarżeń: jeden jest w rzeczywistości krytyką naszego «awanturnictwa», o którym możemy powiedzieć tylko tyle, ze prawdziwym awanturnictwem jest zderzenie się z uzbrojoną burżuazją bez dysponowania odpowiednimi narzędziami walki. Drugi polega na rzucaniu na nas kalumni, nazywaniu nas prowokatorami lub faszystami. Z tym nurtem trudno wdawać się w polemikę polityczną..."
Czerwone Brygady roztoczyły przed Włochami perspektywę wojny domowej jako jedynej drogi zmian, postawiły już przy niej swój drogowskaz, a na nim znalazły się dwa słowa: ,,Walka zbrojna".
Oprócz materiałów propagandowych Czerwone Brygady zajmowały się, wydawaniem tajnych instrukcji, przeznaczonych wyłącznie dla ,,żołnierzy konspiracji". Budując podziemną organizację zbrojną, stworzyli szczegółowy regulamin życia w konspiracji, kodeks obowiązków i praw terrorysty. Wiele w nim miejsca zajmuje mieszkanie, samochód i broń. Oto fragmenty instrukcji, której przestrzeganie miało zagwarantować bezpieczeństwo.
Element regulaminu Czerwonych Brygad
,,Mieszkanie jest własnością organizacji i wynajęte dla jej potrzeb. Powinno być utrzymywane według nienaruszalnych i obowiązujących wszystkich członków reguł. Mogą w nim przebywać wyłącznie członkowie, którzy w nim mieszkają. Adres powinien być znany tylko członkowi organizacji lub kolumnie (oddziałowi), dla której jest ono przeznaczone. Ludzie z tej ostatniej mogą udać się do tego mieszkania tylko razie wyjątkowej konieczności. Nikt inny (rodzina, koledzy, towarzysze należący do organizacji itd.) nie może znać ani tego mieszkania, ani nawet nazwy dzielnicy, w której jest ono położone.
Gdy któryś z towarzyszy przejmuje mieszkanie organizacji, jego pierwszym obowiązkiem jest urządzić je w najdrobniejszych detalach zgodnie ze swoim statusem społecznym. Inaczej na przykład, gdy podaje się za robotnika, inaczej gdy za profesora, przedstawiciela jakiejś firmy, geometry, żonatego lub nie, mieszkającego razem z bratem lub z kolegą itp. W zależności od tego, za kogo się podał, musi potwierdzać to swym zachowaniem każdego dnia. Jeśli na przykład podał, że jest rzemieślnikiem, musi wychodzić z domu przed 8 rano i nie wracać przed 12.30, ponownie wychodzić o 14.00 i wracać dopiero po 19.00. Oznacza to, ze każdy powinien organizować sobie prace (spotkania, przeprowadzanie wywiadu itd.) według ściśle określonych godzin. Postać, z którą się utożsamia dany towarzysz, powinna być przedtem z uwagą przestudiowana, aby mógł on wykluczyć ze swego zachowania jakiekolwiek nieprawidłowości.
Z zasady każdy członek bojówki powinien zważać, aby w stosunkach z sąsiadami być uprzejmym i sprawiać wrażenie człowieka spokojnego, jednak absolutnie niezbędna jest powściągliwość. Dom powinien być wybrany ze szczególną troską o odpowiednie otoczenie.
Ulica musi dawać łatwą możliwość kontroli ze strony własnej i być poza kontrolą władzy, co oznacza, ze należy trzymać się możliwie daleko od barów, różnego rodzaju miejsc publicznych, sklepów, zakładów, magazynów itd. Właściciel w żadnym przypadku nie może mieszkać w tym samym budynku, w którym wynajmujemy lub kupujemy mieszkanie. Przed wynajęciem lokalu należy dokładnie ocenić cechy charakteru właściciela i zrezygnować bezwzględnie z kontraktu, jeśli nie ma dostatecznych gwarancji spokoju i wzajemnego zaufania. Mieszkanie powinno być skromne, czyste, utrzymane i wyposażone we wszystko, co niezbędne. Na zewnątrz musi stwarzać wrażenie porządnego (zasłony, lampka nad wejściem, wizytówka itd.)- W każdym mieszkaniu powinny znajdować się:
- dokumenty wynajmu lub kupna (bez zdjęcia)
- aparat radiowy i telewizor
- apteczka pierwszej pomocy lekarskiej
- zaopatrzenie w żywność dla co najmniej dwóch osób.
Rachunki za światło, ogrzewanie i gaz po zapłaceniu natychmiast należy zniszczyć. W razie opuszczenia mieszkania, z uwagi na niebezpieczeństwo, dokumenty należy pozostawić, gdyż i tak policja, jeśli odkryje nasze mieszkanie, szybko wejdzie w posiadanie kopii wszystkich dokumentów.
Klucze do mieszkania nie moga_ zawierać żadnych znaków wskazujących na miasto lub inne miejsce, gdzie znajduje się dom.
Jeśli w mieszkaniu przechowywany jest materiał organizacji (pieczątki, dokumenty polityczne, szyfry, broń itd.), powinien on znajdować się w walizkach gotowych do szybkiego wyniesienia. Przed każdą akcją lub w czasie alarmu wszystko powinno być zapakowane i gotowe do przeniesienia w inne miejsce.
Systematycznie (co miesiąc) mieszkanie powinno być przeglądane i oczyszczane z materiałów niepotrzebnych bądź niebezpiecznych.
Szczególną uwagę trzeba również zwrócić na zapisane odręcznie kartki, informacje zawarte na nich należy zaszyfrować, a rękopisy spalić. Członkowie bojówek muszą mieć nawyk przetrzymywania tylko tego, co jest niezbędne do ich działalności. Setki kilogramów papieru, których nie można szybko wynieść, jak uczy świeże doświadczenie, w razie odkrycia lokalu dostaje się w ręce nieprzyjaciela i służy jako materiał informacyjny dla prowadzących śledztwo...
W razie wpadki należy natychmiast ewakuować mieszkanie i obserwować je. Dopiero gdy nabierze się pewności, ze niebezpieczeństwo minęło, obowiązkowo trzeba je sprzedać... Zakupów nie należy robić w swojej dzielnicy. To samo odnosi się kupowania gazet; okoliczne bary i restauracje trzeba omijać.
Przyzwyczajeniem powinno być podczas prowadzenia samochodu częste patrzenie w lusterko wsteczne. Gdy udajemy się na spotkanie organizacyjne, należy upewnić się, że nikt za nami nie podąża. Dobrze jest od czasu do czasu umyślnie, podczas jazdy, łamiąc przepisy, by sprawdzić, czy na pewno nie depcze nam po piętach policja...
Także samochód jest własnością organizacji daną członkowi bojówki. Jest on zatem odpowiedzialny za jego konserwacje,. Dokumenty wozu powinny być zawsze w porządku, wszystkie opłaty uiszczone. Samochód musi być używany rozsądnie i nie «zajeżdżony» w krótkim czasie, utrzymywany w porządku, tak jeśli chodzi o silnik, jak i karoserię. Trzeba, żeby był czysty. Wewnątrz samochodu powinien panować porządek. Nie może on służyć za magazyn starych gazet i ulotek. Na noc trzeba wyjmować z samochodu radio, kasety magnetofonowe i wszystko, co może zwracać uwagę złodziejaszków. Nie wolno odstępować go nikomu z wyjątkiem przypadków niezwykłych i nie cierpiących zwłoki.
Dokumenty wozu nie powinny służyć żadnym innym celom ani być okazywane osobom z sił nieregularnych organizacji. Trzeba być całkowicie pewnym, kto z się nieregularnych, z kim się pracuje, zna ten samochód. Trzeba pamiętać, ze samochód jest najłatwiejszym elementem rozpoznawania towarzyszy i ich mieszkań.
W przypadku zderzenia trzeba błyskawicznie ocenić sytuację. Jeśli straty nie są duże, należy wziąć na siebie odpowiedzialność i ewentualnie od razu zapłacić. W szczególności, jeśli wypadek zdarzył się, w pobliżu lokalu organizacji, trzeba za wszelką cenę dojść do porozumienia i ugody. Gdy wypadek jest poważny i nie zdarzył się, w sąsiedztwie lokalu organizacji, kierowca musi zabrać dokumenty i wszelkie materiały kompromitujące i uciekać, zanim przybędzie policja. Jeśli to możliwe, musi odzyskać tablice rejestracyjne, aby nie pozostawić żadnego śladu. Podróżując członek bojówki musi unikać najmniejszej okazji do sprzeczek, prowadzić samochód ze szczególną ostrożnością oraz przestrzegać wszelkich przepisów i znaków drogowych. Błahy fakt może spowodować najgorsze konsekwencje. Samochody należy zmieniać zarówno jeśli chodzi o model, jak i kolor względnie często, nawet jeśli nie został «spalony». Zdarzyło się, że policja rozpoznawała samochód którymi podróżowali nasi członkowie.
Z reguły samochody powinny być średniego litrażu, także względu na łatwość poruszania się w miastach. Koszt utrzymania samochodów jest bardzo wysoki i należy, gdy jest to tylko możliwe bez ograniczenia pracy politycznej, zmniejszać go.
Styl pracy sił regularnych. Działalność polityczna każdego towarzystwa odbywa się wewnątrz kolumny. Wszystkie kontakty polityczne muszą być zatem kontrolowane i podlegać ocenie.
Nie wolno chodzić na spotkania lub wykonywać żaden specjalnych bez powiadomienia kogoś z organizacji o tym fakcie... Pod żadnym pozorem towarzysze z sił regularnych nie mogą bywać w mieszkaniach towarzyszy nie należących do tych sił lub bojówkarzy pozostających poza organizacją.
...Na spotkania powinno się przybywać nieco wcześniej, aby mieć możliwość zlustrowania okolicy oraz uniknąć z rozpoznania samochodu, który należy parkować w sposób umożliwiający natychmiastową ucieczkę. Każdy bojownik powinien mieć stale miejsce spotkań... Gdy nie dojdzie do spotkania między członkami sił regularnych, ogłasza się niezwłocznie alarm. Zabronione jest pójście do mieszkania towarzysza, który nie przybył na spotkanie (może tam oczekiwać policja). Ten, kto nie przybył na spotkanie, musi podjąć próbę ponownego nawiązania kontaktów. W naszej pracy należy unikać niestawiania się na spotkanie lub spóźnień, gdyż powoduje to dezorganizację zagraża bezpieczeństwu organizacji oraz odbija się na pracy całej kolumny.
Stosunki z członkami działającymi legalnie poza podziemiem są najsłabszym punktem naszej organizacji. Przez żony, członków rodzin, przywódców politycznych, wróg usiłuje dotrzeć do towarzyszy z podziemia. Dlatego należy przestrzegać w tych kontaktach rygorystycznych zasad. Wszystkie nasze zabezpieczenia nie służyłyby niczemu, gdyby ze strony pracujących legalnie członków nie były przestrzegane zasady bezpieczeństwa. Kontakty te są bezpieczne tylko wtedy, gdy zostały wcześniej przygotowane i gdy odbywają się pod kontrolą organizacji. To samo - jeszcze w większym stopniu – dotyczy członków rodzin...
Bezpieczeństwo członka organizacji. Warunkiem bezpieczeństwa jest również estetyczny wygląd bojownika (staranne ubranie, czystość, odpowiednia fryzura). Po mieście należy poruszać się mając przy sobie nie więcej niż dwa dokumenty: prawo jazdy i fałszywy dowód tożsamości. W kalendarzach trzeba wykreślać odbyte spotkania, a przyszłe muszą być zaznaczone w kodzie osobowym. Podczas akcji należy mieć tylko ten materiał, który jest niezbędny do wykonania określonej pracy (zadania). Nie wolno pod żadnym pozorem przechowywać nawet zaszyfrowanych numerów telefonów. Wszystkie potrzebne numery znajdują się bowiem w książkach telefonicznych lub w informacji pod numerem 110. Każdy członek grupy bojowej powinien nosić własną bron przy sobie.
Podczas przesłuchania członek bojówki powinien odmówić odpowiedzi na jakiekolwiek pytania. Jest rzeczą bardzo ważną dla działalności organizacji, aby jej członkowie nie pozwolili się fotografować, a tym bardziej filmować. Często fakty takie powodują załamanie się, struktury organizacyjnej"