Tekst ten przysłał Janusz Majewski janusz776@wp.pl , który zatytułował go "Skandal w NLR", jednak we właściwościach dokumentu jako autor jest wymieniony S.Bekier. Dziękujemy więc obu osobom, za ujawnienie matactw sekciarzy z NLR, którzy dzielnie kroczą od rozłamu do rozłamu. W ciągu kilku lat duet A.G i U.Ł odnotował następujące sukcesy:
1.Wyrzucenie Kowalewskiego z NLR (przy okazji oblepili centrum Warszawy plakatami ośmieszającymi ZMK) -1998
2. Rozłam z późniejszą OA -2001
3. Wyrzucenie PD z ATTACU -2002
4. Rozwalenie ATTACU -2003
Nie są to oczywiście wszystkie gierki w jakie zaangażowali się autorzy antykomunistycznej książki "Trockizm..."
SPRAWOZDANIE Z 4-go EUROPEJSKIEGO ZGROMADZENIA PRZYGOTOWAWCZEGO DO EFS 2003 W PARYŻU (GENUA 17-20.06.03)
(Niniejsze sprawozdanie sporządzono dla przedstawicieli wszystkich ruchów
uczestniczących w Koalicji Forum Społeczne)
W czwartek 17 i piątek 18 obradowały Europejskie Zespoły Robocze ds. Programu, Organizacji, Rozszerzenia EFS (geograficznego - na Wschód i na Południe, oraz społecznego), ds. oprawy artystycznej i kulturalnej EFS, Sieć ‘No-Vox’ (ruchy bezrobotnych, bezdomnych, itd.), Europejskie Zgromadzenie Ruchów na rzecz Praw Kobiet oraz Europejskie Zgromadzenie Ruchów Społecznych. Plenarne obrady wokół w/w tematów toczyły się w sobotę 19 i w niedzielę 20, Dodatkowo odbyło się zorganizowane przez Włochów spotkanie włoskich ruchów społecznych. W niedzielę po południu, uczestnicy Zgromadzenia wzięli udział w dużej manifestacji w drugą rocznicę zamordowania przez włoską policję młodego anarchisty Carla Giuliano.
Omawiano m. in. następujące tematy:
- program EFS (kryteria doboru mówców, zapisy na seminaria, warsztaty, itd.)
- organizacja (wyżywienie, zakwaterowanie, transport, finansowanie, tłumaczenia)
- przygotowanie Europejskiego Dnia na Rzecz Praw Kobiet, które odbędzie się w przededniu EFS,
- przygotowanie Europejskiego Dnia Związków Zawodowych organizowanego przez Europejską Konfederację Związków Zawodowych (CES) w przededniu EFS,
- kampanię przeciwko okupacji Iraku i Palestyny oraz kampanię przeciwko szczytowi WTO w Cancunie.
A. W czĘŚci dotyczĄcej programu EFS ustalono :
A.1 Organizacja konferencji plenarnych
Zatwierdzono ostatecznie tematy 55 konferencji plenarnych (patrz polskie tłumaczenie w załączniku). Będą trwały po 3 godziny każda, z czego połowa czasu poświęcona na dyskusję (żeby nie powtarzać błędu z Florencji, gdzie nie było dyskusji, jedynie panele mówców). W pierwszej połowie będzie panel 5 mówców (średnio, zależnie od tematu) + dwójka moderatorów (odpowiednio przeszkolonych celem zapewnienia demokratycznego i merytorycznego przebiegu obrad).
W sumie daje to ok. 275 mówców (5 x 55) + 110 moderatorów (których kryteriów doboru jeszcze nie ustalono).
A.2 Dobór mówców na konferencjach plenarnych
Temat bardzo trudny; był przedmiotem wielu debat i sporów. Podane niżej zasady nie są sztywne i mogą być dostosowywane w funkcji konkretnych sytuacji.
A.2.a) Ogólne kryteria doboru (zapewnienie odpowiednich proporcji pomiędzy poniższymi aspektami):
- równowaga pomiędzy krajami i regionami Europy (z naciskiem na Europę Środkowo-Wschodnią i Bałkany z uwagi na proces rozszerzenia UE)
- większa ilość mówców z krajów, gdzie są już wielkie ruchy i konflikty społeczne, ale także i z tych, gdzie są one jeszcze w powijakach i chcemy dopomóc w ich rozwijaniu (pomoc, solidarność)
- parytet mężczyźni / kobiety (nie było tego we Florencji)
- młodzież
- nie tylko specjaliści, ale także bezpośredni uczestnicy ruchów społecznych (mniej znani)
- przedstawiciele ZZ, stowarzyszeń, organizacji pozarządowych
- ruchy ‘No-Vox’ (bezrobotni, bezdomni, imigranci, itd.)
- różnorodność specyfik politycznych, kulturowych
- nie te same osoby co we Florencji
- udział mówców z krajów pozaeuropejskich
A.2.b) Tryb doboru mówców (też bardzo skomplikowany temat); uwzględniający w szczególności dwa czynniki:
- realność prowadzonej działalności społecznej, udział w ruchach, aktywność i wkład (kreatywność)
- pomoc i solidarność wobec określonych ruchów i sieci
A.2.c) Podział wg krajów:
- Francja
(kraj gospodarzy, jeden mówca w każdej konferencji, jak we Florencji w przypadku Włochów) 55
- Włochy 22
- Niemcy 18
- Wielka Brytania 15
- Państwo Hiszpańskie 14
(bez Kraju Basków)
- Grecja 10
- Kraje Skandynawskie 12
- Bałkany 6
- Rosja 6
- Polska 4
- Węgry 4
- Inne kraje Europy
Środkowo-Wschodniej
16
- Austria 4
- Portugalia 5
- Belgia 5
- Kraj Basków 4
- Irlandia 3
- Holandia 3
- Turcja 6
( w tym 2 Kurdów)
- Islandia 1
- Malta 1
- Z poza Europy 47
Pozostaje jeszcze margines 14 mówców do wykorzystania w nieprzewidzianych i ew. bardziej skomplikowanych sytuacjach.
A.2.d) Niektóre bardziej dyskutowane problemy
- Wiele osób podkreślało konieczność dużej ilości mówców rekrutujących się spośród młodzieży, ruchów i środowisk imigrantów, ruchów bezrobotnych i bezdomnych, dyskryminowanych mniejszości, itd. Co zostało przyjęte.
- Sprawa szerszego udziału kobiet
- Sprawa większego udziału mówców z małych i średnich krajów. Szereg osób uznało, że tzw. « duże kraje » mają stosunkowo o wiele więcej mówców niż kraje średnie i małe. Padła m.in. propozycja żeby kraje te, np. Francuzi, przekazali część przyznanych im mówców delegacjom mniejszych krajów, stosując swoistą « dyskryminację - ale pozytywną ».
- Hiszpania i Kraj Basków. Początkowa propozycja była 17 w tym 4 z Kraju Basków. Przedstawiciele baskijskiego ruchu niepodległościowego nie zgodzili się, tradycyjnie, na włączenie Kraju Basków do delegacji Państwa Hiszpańskiego. Propozycja organizatorów obniżenia delegacji hiszpańskiej do 13 i pozostawienia 4 mówców oddzielnie dla Kraju Basków wywołała mały kryzys: Hiszpanie chcieli zachować 17 dla siebie + 4 dla Basków i nie chcieli, aby przeciwstawiano Hiszpanów Baskom i wicewersa. W końcu zgodzili się na kompromis (14 + 4).
A.2.e) Najważniejsze decyzje
- wszystkie krajowe komitety inicjatywne EFS winny przedyskutować i przekazać proponowane listy mówców na konferencje plenarne najpóźniej do 15 września ;
- ostateczna lista zostanie zatwierdzona 20-21 września na ostatnim europejskim zgromadzeniu przygotowawczym w Paryżu (zamiast w Goteborgu). Powołano w tym celu specjalny Zespół Roboczy ds. Mówców, w skład którego wchodzi po jednym, maksymalnie dwóch przedstawicieli z każdego kraju (od nas zapisały się Kasia Puzon i Urszula Ługowska). Zespół ten zbierze się w Paryżu 18 albo 19 września (data do sprecyzowania).
Bardzo ważne! Propozycje mówców należy składać w postaci krótkiego opisu, podającego:
- reprezentatywność: organizacja, jej krótka historia i opis działań
- udział w ruchach społecznych i ew. w procesie EFS
- realizowane projekty wchodzące w zakres tematyki EFS
- informacje o mówcy, udział i doświadczenie w ruchach społecznych.
Decyzje akceptacyjne mówców będą podejmowane w oparciu o takie krótkie opisy.
A.3 Tematyka i organizacja seminariów oraz warsztatów (workshops)
A.3.a) Dotychczas dyskutowano jedynie tematy i organizację konferencji plenarnych. Seminaria będą oczywiście bardziej szczegółowym przełożeniem tematyki poszczególnych konferencji plenarnych. Ilość seminariów szacuje się na ok. 250, z liczebnością uczestników od 200 do 1000 osób.
Wszystkie organizacje, ruchy, stowarzyszenia, sieci, komitety inicjatywne mogą proponować tematy seminariów, oraz mówców. Ostateczna data składania propozycji : do 12 września.
Propozycje (zapisy) należy składać na stronie internetowej EFS : www.fse-esf.org, gdzie znajduje się specjalna rubryka.
Organizacje z krajów Europy Środkowo-Wschodniej nie wpłacają wpisowego za udział w seminariach.
Zgłoszono już 80 propozycji seminariów.
Ostateczna lista seminariów zostanie zatwierdzona Zgromadzeniu 20-21 września w Paryżu.
A.3.b) Dyskutowano następujące kryteria doboru seminariów:
- najważniejsze kryterium: konwergencja tematów, tj. wspólne organizowanie seminariów z innymi ruchami proponującymi te same lub podobne tematy; chodzi o to żeby różne organizacje mogły wspólnie dyskutować na te same tematy (a nie żeby jedna organizacja np. monopolizowała dany temat); i żeby tematy się nie powtarzały;
- w seminariach powinny uczestniczyć przede wszystkim te organizacje i stowarzyszenia, które są aktywne w ruchach społecznych i posiadają duży zakres doświadczeń;
- seminaria powinny być miejscem syntezy, alternatyw i propozycji działań mających na celu budowanie innej Europy.
A.3.c) Warsztaty
Tak jak we Florencji, każda organizacja może zgłosić i zorganizować małe spotkania (warsztaty) na dowolny temat, na własną odpowiedzialność. Zgłoszenia warsztatów na stronie internetowej EFS.
Podkreślano wielkie znaczenie warsztatów, dających możliwość udziału każdej organizacji uczestniczącej w ruchu alterglobalistycznym.
B. W czĘŚci dotyczĄcej miĘdzynarodowych akcji i kampanii (zgromadzenie ruchÓw spoŁecznych) ustalono m.in. :
B.1. EFS zakończy się, jak we Florencji, wielką demonstracją, ale tym razem o tematyce społecznej: w obronie praw społecznych, przeciwko projektowi Konstytucji Europejskiej, o Europę swobód i praw społecznych. Demonstracja będzie połączona z paradą muzycznych i teatralnych zespołów ulicznych. (Dyskutowany jest także pomysł zwołania pod koniec roku tzw. Stanów Generalnych na rzecz innej Europy, przeciwko Konstytucji UE, ale jest to jeszcze w stadium pierwszych przymiarek.)
B.2. Kampania przeciwko zbrojnej okupacji Iraku, połączona z kampanią przeciwko izraelskiej okupacji Palestyny (koordynacja: Christophe Aguiton)
a) Centralna data: 27 wrzesień, masowe demonstracje w Wielkiej Brytanii i 15 in. krajach Europy, m.in. w Polsce.
b) Inne daty:
- 26.10 - Kair, Dzień Koalicji Antywojennej
- styczeń 2004 na FSM w Bombaju: następne Światowe Zgromadzenie Ruchów Społecznych; bilans ruchu antywojengo i dalsze mobilizacje o charakterze międzynarodowym.
c) Udział w rozwoju Domu Solidarności w Bagdadzie, inicjatywa amerykańskich organizacji pozarządowych; cel: ewidencja i nadzorowanie przedsiębiorstw amerykańskich i innych i ich miliardowych kontraktów na "odbudowę Iraku".
d) Jest propozycja zorganizowania "Karawany organizacji społecznych do Iraku i do Palestyny", z udziałem ok. 1000 działaczy, wzorem Misji Cywilnych na rzecz Ochrony Narodu Palestyńskiego organizowanych od kilku lat na terytoriach okupowanych przez Izrael.
e) Przyjęto propozycję (zgłoszoną przez jednego z członków polskiej delegacji) połączenia z kampanią przeciwko okupacji Iraku i Palestyny kampanię przeciwko wojnie i okupacji w Czeczenii. Forma do opracowania. Opierając się m. in. na tym co już zrobiono (np. konwoje związkowe z Francji 3 lata temu, kontakty francuskich ZZ SUD, komitety solidarności z Czeczenią we Francji, w Polsce, itd.).
B.3. Kampania przeciwko Światowej Organizacji Handlu (WTO)
a) Centralna data: antyszczyt WTO w Cancunie (Meksyk) 8-15 wrzesień
Sobota 13.09 - masowe demonstracje w USA; w innych krajach ?
Koordynacja: Gianni Fabri i Emilie Ferrera
B.4. Kampania o uwolnienie José Bové
W sierpniu będą organizowane we Francji zgromadzenia Konfederacji Chłopskiej.
C. Na spotkaniu zespoŁu ds. Rozszerzenia EFS na kraje Europy Środkowo-Wschodniej,
z udziałem delegacji z Węgier, Polski, Francji i Austrii, omówiono i ustalono następujące sprawy
C.1. Przewidziano 36 mówców z krajów b. "obozu socjalistycznego" (we Florencji było tylko ośmiu). O ile z mówcami z Bałkanów (6), Rosji (6), Węgier (4) i Polski (4) nie powinno być problemów, bo w tych krajach są już struktury i ruchy przygotowujące EFS, o tyle jest problem z pozostałymi krajami (dotyczy to pozostałych 16 mówców), gdzie trzeba jak najszybciej skontaktować ruchy społeczne i organizacje. Wszystkie informacje i propozycje należy składać najpierw w sieci Esfeast (adres: esfeast@yahoogroups.com), a następnie do europejskiego zespołu roboczego.
C.2. Wybór mówców, seminariów, itd. Podkreślano konieczność łączenia podobnych tematów, proponowania wspólnych seminariów, żeby nasze kraje, stojące wobec bardzo podobnych problemów, nie konkurowały ze sobą nawzajem.
Stąd propozycja, aby najpierw wszystkie propozycje centralizować i omawiać wspólnie w sieci Esfeast.
Druga propozycja: sieć ta funkcjonuje od spotkania w Berlinie, ale jeszcze słabo; należy ją wzmocnić, rozszerzyć i zasilić nowymi organizacjami.
C.3. Fundusz solidarnościowy: służy do dofinansowywania podróży delegatów z naszych krajów oraz z ruchów społecznych "No-Vox" bezrbotni, bezdomni, itd., z definicji nie mających w ogóle albo bardzo mało pieniędzy na podróże. Fundusz wynosi ok. 40 tys. EUR, co wszyscy uznają za bardzo niewiele (patrz niżej rozdział nt. spraw organizacyjnych). Zasilany jest z odpisu 10 % od wpisowego każdej organizacji uczestniczącej w EFS. (Wg. tej samej zasady finasowane są podróże delegacji z Polski, Węgier i Rosji na spotkania przygotowawcze.)
Kryteria przydziału (priorytetowo):
- dla kolektywnych struktur (komietów) przygotowawczych do EFS
- dla ruchów realnie zaangażowanych w proces EFS w swoim kraju, uczestniczących w przygotowaniu konferencji, seminariów, itd.
- dla ruchów działających w sposób otwarty, przejrzysty, współpracujcych z innymi, realizaujących konkretne projekty.
Sieci i ruchy, które mają pewne fundusze winny uczestniczyć w finansowaniu (np. ZZ, fundacje, organizacje pozarządowe należące do sieci zachodnich, itd.). W ogóle każdy ruch, nawet najuboższy w finanse, winien partycypować w kosztach w miarę swoich możliwości (żeby uniknać sytuacji proszenia o "jałmużnę" od ruchów zachodnich).
C.4. Udział przedstawicieli krajów Europy Środkowo-Wschodniej w Międzynarodowej Radzie Światowego Forum Społecznego. Po spotkaniu w Berlinie Endre Simo wystosował w imieniu uczestników zespołu "wschodnieuropejskiego" list z prośbą o dokooptowanie od 1 do 3 przedstawicieli z naszych krajów. Do dziś nie ma żadnej odpowiedzi. Rada ta liczy ok. 80 osób, a jej skład nie ma nic wspólnego z kryterium geograficznym, raczej jest on reprezentacją najważniejszych ruchów uczestniczących w ŚFS w Porto Alegre, z przewagą Brazylijczyków i Latynosów. Nie jest to ciało decyzyjne. Ostatnie spotkanie odbyło się w czerwcu w Miami. Tak na dobre to mało kto wie, jaka jest rola tej Rady. Tym bardziej że forum społeczne (światowe, europejskie, krajowe, lokalne) nie jest strukturą decyzyjną, a właśnie forum, przestrzenią otwartą na debaty i decyzje podejmowane metodą konsensusu (patrz Karta Zasad z Porto Alegre). Sprawa do dalszego zbadania.
C.5. Jeśli chodzi o Czeczenię (temat nie dyskutowany na tym spotkaniu), to tu powinno być kilku mówców: jeden w temacie "wojna i pokój" (oś tematyczna 1, temat 1), oraz 3-4 przedstawicieli różnych nurtów społeczeństwa cywilnego Czeczenii na konferencji w ramach tematów dot. tzw. "Otwarcia na świat" (to że Czeczenia znalazła się w tej grupie tematycznej, mimo iż ewidentnie chodzi o wojnę w Europie, jest wynikiem kompromisu: są bowiem w procesie EFS ruchy popierające prawo Czeczenii do samostanowienia, są też i inne (suwereniści, niektóre sektory z b. partii komunistycznych), dla których jest to problem; sprawę Czeczenii od listopada stawiają regularnie Filip Ilkowski oraz niżej podpisany. Wniosek: miejsca dla mówców z Czeczenii zostaną wzięte zarówno z w/w 16-stki "wschodnioerupejskiej" jak i spośród 47 mówców z poza Europy (tak mi powiedziała w każdym razie Alessandra, prowadząca zespół ds. doboru mówców).
D. W SPRAWACH ORGANIZACYJNO-FINANSOWYCH USTALONO CO NASTĘPUJE:
D.1. Wyżywienie, zakwaterowanie, podróże
D.2. Infrastruktura, sale
D.3. Tłumaczenia
D.4. Finanse
(dokończenie w późniejszym terminie)
ZAŁĄCZNIK I
PROBLEMY W POLSKIEJ DELEGACJI W GENUI
Polska delegacja reprezentowała Koalicję Forum Społeczne, powołaną 28 maja przez organizacje wchodzące w skład obu istniejejących dotychczas komitetów tj. Polskiego Forum Społecznego (PFS) i Komitetu EFS 2003 i składała się z następujących osób: Urszula Ługowska (PFS) i Krzysztof Kotliński (OKP) - oficjalni delegaci Koalicji FS (ze zwrotem kosztów podróży z Fonduszu Solidarnościowego EFS) oraz 4 osoby które podróżowały na własny koszt: Katarzyna Puzon i Katarzyna Kurza (Komitet EFS 2003), August Grabski (PFS) oraz Stefan Bekier z Paryża (PFS, Robotnik Śląski).
Najbardziej pozytywnym aspektem jest ewidentnie fakt, że po raz pierwszy mieliśmy wspólną delegację obu komitetów, co zresztą zostało bardzo dobrze przyjęte przez organizatorów (w innych krajach istnieją wszędzie jednościowe, wspólne struktury przygotowawcze EFS, oprócz Grecji, gdzie istnieją aż 3, podobno nawet 4 konkurencyjne komitety..., no i - jeszcze - Polski). Na kwietniowym spotkaniu w Berlinie, gdzie wszyscy podkreślali liczebność, i reprezentatywność polskiej delegacji, oba człony delegacji (PFS i Komitet EFS postanowiły na wspólnym zebraniu starać się współpracować i zbadać możliwości połączenia. Powołanie Koalicji Forum Społeczne oraz wspólna delegacja w Genui są ważnym krokiem w tym kierunku.
Niestety jeszcze nie do końca, ponieważ jednocześnie głównym problemem naszej delegacji była niesłychanie nieprzyjemna sytuacja, bezpośrednio związana z konfliktem, jaki wybuchł w kraju przed wyjazdem do Genui w sprawie składu delegacji. Chodzi o postępowanie Urszuli Ługowskiej i Augusta Grabskiego, które było całkowicie sprzeczne z w/w decyzjami dążenia do współpracy i zbliżenia. Oboje występowali od początku do końca jako przedstawiciele jednego tylko komitetu - PFS, ignorując lub wręcz kwestionując decyzję Koalicji Forum Społeczne wysłania dwóch oficjalnych delegatów (decyzję potwierdzoną w emailach Filipa Ilkowskiego, Piotra Kawiorskiego i Ewy Ziółkowskiej do organizatorów w Paryżu z 15 i 16 lipca, których kopię im pokazaliśmy). August Grabski twierdził, że został wybrany delegatem w demokratycznym głosowaniu na zebraniu PFS. Oboje ponadto wypowiadali obraźliwe insynuacje pod adresem Krzysztofa Kotlińskiego, odmawiając jednak sprecyzowania o co konkretnie chodzi. Szczególnie szokujący jest tu fakt, że insynuacje te biją nie tylko w osobę działacza robotniczego jakim jest Krzysztof, ale również w związek OKP, który od kilku miesiecy oficjalnie zaangażował się w proces EFS.
Należy w tym miejscu podkreślić bardzo dobrą atmosferę współdziałania drugiej części delegacji (obie Kasie, Krzysztof i Stefan), która zareagowała spokojnie, rzeczowo, nie dając się wplątać w sposób rozumowania polegający na przeciwstawianiu PFS Komitetowi EFS, PFS Koalicji Forum Społeczne, jednych delegatów drugim, itd.
Praktyczne efekty były następujące:
-Urszula Ługowska i August Grabski działali jak oddzielna delegacja, nie konsultując się w niczym z naszą czwórką (pomijając dwa spotkania, o których niżej), mimo że, w przeciwieństwie do trzech osób spośród nas, byli oni po raz pierwszy na spotkaniu przygotowawczym EFS; nie interesowało ich korzystanie z naszego wielomiesięcznego już doświadczenia, z naszych kontaktów (zwłaszcza z Berlina), ani wspólne, skoordynowane występowanie na forum spotkania; nawiązywali własne kontakty, czego nikt nie kwestionuje, ale działając na własną rękę, w pojedynkę (co można interpretować tylko dwojako: jak gdyby zamierzali wszystko zaczynać od zera lub organizować własną sieć kontaktów).
- Na zebraniu komisji ruchów z Europy Środkowo-Wschodniej nt. geograficznego rozszerzenia EFS, jako reprezentant polskiej delegacji - i jako pierwszy - wystąpił August Grabski, na domiar "w imieniu PFS", opisując stan ruchu alterglobalistycznego jako ograniczający się wyłącznie do składników PFS. Nikt z nas nie zareagował, żeby uniknąć incydentu, ale każdy później dorzucił kolejno brakujące elementy informacyjne.
- Na krótkim spotkaniu, zwołanym drugiego dnia z naszej inicjatywy celem skoordynowania niektórych działań (pierwsze propozycje mówców na konferencje plenarne, przygotowanie spotkania Koalicji FS 25 lipca, zwrot kosztów podróży do Genui), stało się dla nas ewidentne, że ani Urszula Ługowska ani August Grabski nie byli niestety zainteresowani jakąkolwiek formą dyskusji czy koordynacji wspólnych działań z nami, twierdząc, że oni i PFS mają dużo propozycji, ale nie tu miejsce na rozmowy na ten temat i że o tym wszystkim będzie dyskusja 25 lipca w kraju (co jest oczywistością).
- Najbardziej szokującym przejawem tej sekciarskiej postawy była odmowa Urszuli Ługowskiej, w trakcie w/w spotkania, zakomunikowania pozostałym członkom delegacji orientacyjnych chociażby kosztów podróży do Genui (co zrobił Krzysztof Kotliński przekazując kopię rachunku za bilet lotniczy), argumentujac, że organizatorzy zwrócili po 400 EUR na każdą osobę, w ramach ustalonego limitu 800 EUR, i że ona rozliczy się z tej kwoty przed PFS po powrocie. My natomiast rozumowaliśmy - w duchu współpracy obu komitetów i zgodnie z w/w emailami Filipa, Piotra i Ewy do organizatorow - że jest jedna wspólna delegacja 2 osób z Koalicji FS i jeden wspólny limit 800 EUR do rozliczenia. Zamierzaliśmy ew. resztówkę przeznaczyć na dofinansowanie schroniska młodzieżowego dla obu Kasi. Ostatniego dnia Urszula Ługowska przekazała w końcu organizatorom kserokopię swoich biletów kolejowych, ale potrzebne było w miedzyczasie specjalne spotkanie z osobami odpowiedzialnymi za finanse EFS, które odnosząc się z pełnym zaufaniem do każdego z nas, zostały jednocześnie postawione w przykrej sytuacji świadków niezrozumiałego dla nich konfliktu o to, kto jest a kto nie jest delegatem (August Grabski czy Krzysztof Kotliński), i czy chodzi o zwrot 800 EUR dla dwóch delegatów Koalicji Forum Społeczne, czy też po 400 EUR oddzielnie dla PFS i dla Komitetu EFS 2003! Dopiero na samym końcu konferencji w Genui, czyli po dwóch dniach, na drugim spotkaniu Urszula Ługowska zaproponowała nam, że pokaże swoje bilety kolejowe, ale jako że ich kserokopię wręczyła już organizatorom, wszyscy machnęli na to ręką, zdenerwowani wytworzoną sytuacją.
Kilka wniosków:
a) należałoby maksymalnie i jak najszybciej dalej otwierać i rozszerzać Koalicję Forum Społeczne, aby wszystkie związki zawodowe, organizacje bezrobotnych, ruchy i stowarzyszenia, które już uczestniczą w procesie EFS (OKP, bezrobotni z Miastka, Śląska, Lubuskiego, Lubelskiego, itd), a także inne związki i organizacje społeczne, przystąpiły do Koalicji FS w duchu Karty Zasad z Porto Alegre;
b) wyżej opisane postępowanie obu działaczy stoi w całkowitej sprzeczności z w/w zasadami i całą naszą pracą od Brukseli i Berlina na rzecz maksymalnego otwarcia i zróżnicowania polskiego procesu EFS ; mamy nadzieję, że zmienią w przyszłości swoje postępowanie i dostosują je do zasad Karty z Porto Alegre, w oparciu o które przygotowywuje się EFS w Paryżu;
c) najlepiej byłoby dążyć do jak najszybszego połączenia obu komitetów (PFS i Komitetu EFS 2003) w ramach Koalicji FS, łączac internetowe listy dyskusyjne w jedną listę otwartą dla wszystkich organizacji uczestniczących, na takich samych zasadach jak listy europejskie czy poszczególne listy krajowe, i otwierając maksymalnie Koalicję na inne ruchy i organizacje. Tylko w ten sposób unikniemy "kapliczek" kanapowych grupek, których członkowie działają mniej dla wspólnego dobra i celu, jakim jest EFS, a bardziej w imię własnych wewnętrznych "zasad" i "regulaminów". I tylko tak polski ruch przygotowawczy do EFS nabierze rozmachu - na trzy i pół miesiąca przed Forum w Paryżu.
29 lipiec 2003
Krzysztof Kotliński, Ogólnopolski Komitet Protestacyjny
Katarzyna Kurza, Komitet EFS 2003
Stefan Bekier, korespondent zagraniczny "Robotnika Śląskiego"
(Pozostajemy w oczekiwaniu aprobaty względnie ew. poprawek do niniejszego sprawozdania ze strony Katarzyny Puzon z Komitetu EFS 2003, z którą nie udało nam się skonsultować).