Tekst pochodzi ze strony www.akab.prv.pl . Inspiracją dla powstania AKAB jest szczyt ekonomiczny pod koniec kwietnia w Warszawie. Autorzy wychodzą ze słusznego założenia, że tylko radykalne protesty w formie i treści mają sens. To dobrze, że nie tylko LBC dąży do radykalizacji ruchu i nie tylko my postulujemy akcję bezpośrednią jako metodę walki. Jedno jest pewne - to co robią pacyfiści z reformistycznej PD, to najprostsza droga do klęski. Mamy nadzieje, że konsolidujący się ruch anarchistyczny nie skończy jak niesławna inicjatywa M1 - gdzie większym wrogiem od policji byli komuniści (patrz. artykuł Mateusza Kwaterko w archiwum LBC). Jesteśmy zainteresowani współpracą z tzw. grupami ofensywnymi - bo w odróżnieniu od reformistów z radykalnej lewicy - bojowi anarchiści mogą nam pomóc w rozbiciu szczytu.

Projekt stworzenia, na bazie polskiego ruchu wolnościowego, SIECI

Autonomicznych Komórek Akcji Bezpośredniej (AKAB)

(inspiracja, cel, sens, propozycja zarysu struktur, przewidywane problemy)

 

INSPIRACJE:


1 - Zadziwiająca sympatia jaką darzą polscy aktywiści “akcje bezpośrednie” jako forma agitacji/walki wolnościowej – wynik obserwacji przebiegu protestów w Pradze, Goeteborgu i Genui.
2 - Zadziwiająca nieporadność, częściowy brak politycznej odpowiedzialności, brak odpowiedniego przygotowania, zorganizowania i
kreatywności, których sam zapał i determinacja w czasie akcji nie zastąpią –wynik analizy udziału aktywistów z Polski w powyższych protestach.
3 - Wrażenie braku w polskim środowisku wolnościowym nowych pomysłów na skuteczne agitowanie na ulicach.
4 - Brak, po zamknięciu ruchu antyfaszystowskiego w swej zorganizowanej formie, struktur do skutecznej samoobrony własnych akcji i projektów.
5 - Chęć ożywienia i zastrzyknięcia w środowisku ducha kreatywności połączonej z samorealizacją.

SENS/CELE:


Zasadniczym i dalekosiężnym celem stworzenia sieci AKAB jest pobudzenie rewolucyjnego procesu przemian społecznych. Pobudzenie kładące nacisk zarówno na aktywną walkę z siłami trzymającymi współczesne społeczeństwo w ryzach terroru jak również jak również skutecznej agitacji, nadanie jej globalnego charakteru oraz równolegle – systematyczne tworzenie i rozwój struktur społecznych alternatywnych do obecnych.
Sens stworzenia sieci AKAB opiera się na wierze iż tylko doskonale zorganizowany, odświeżony i ofensywny ruch
anarchistyczny/radykalno lewicowy jest szansą dla anarchizmu na zaistnienie jako alternatywa dla współczesnych stosunków społeczno-politycznych.
Sieć AKAB ma być też krokiem do popularyzacji w społeczeństwie postawy aktywnego i zorganizowanego obywatelskiego sprzeciwu i zapału w samoorganizacji. W efekcie jeśli same środowiska anarchistyczne/radykalnej lewicy nie podejmą takiego kroku, trudno się spodziewać w przeciągu następnych 100 lat spontanicznego przejęcia takiej postawy przez resztę społeczeństwa.
Chociaż tak naprawdę – już samo zakorzenienie w polskim środowisku wolnościowym takiego pojęcia jak “Affinity Group” (jako efektownej formy oddolnej organizacji) byłoby krokiem milowym do zwiększenia efektywności naszej działalności na wielu płaszczyznach... .

IDEA

1 - W praktyce ideą jest stworzenie sieci “komórek” (z angielskiego “affinity groups” – termin ciężko przetłumaczalny na polski) w całym kraju aby uczynić wszelkiego rodzaju działania (przede wszystkim manifestacje i obronę @-struktur ale także organizacje kampanii, obozów, zjazdów, warsztatów, udziału w międzynarodowych protestach...) uczynienie efektywniejszymi, lepiej i sprawniej zorganizowanymi i przeprowadzonymi. Idea i struktura sieci AKAB są po części zaczerpnięte z takich projektów jak DAN (Direct Action Network), włoskiej YA BASTA, FA czy niemieckich grup autonomicznych. Ambicją jest jednak stworzenie struktur jeszcze efektywniejszych od powyższych (w przypadku FA – je uzupełniających).
2 - W przypadku potwierdzenia się z biegiem czasu tezy o efektywności tej formy agitacji prostą konstrukcją powinno być stałe i
intensywne rozwijanie tej sieci, permanentna dyskusja na temat jej celów i priorytetów oraz poszukiwanie najlepszych, wolnych od
hierarchii metod współpracy pomiędzy komórkami AKAB.
3 - Kwestia “specyfiki” komórek (patrz STRUKTURA) bądź jej braku pozostawałaby oczywiście w kwestii samych komórek – tak jak i pozostałe wewnętrzne decyzje. Autonomiczność i współpraca komórek wydaje się być kluczami tak dla idei jak i struktury sieci AKAB.
4 - Sieć AKAB nie może doprowadzić do osłabienia lokalnej aktywności innych wolnościowych projektów, a wprost przeciwnie – AKAB powinny podnieść intensywność i efektywność działań lokalnych poprzez m.in.: organizacje i logistyczne wsparcie. Gęsta sieć AKAB mogłaby nie tylko skutecznie promować wolnościowe idee, ale i skutecznie zmieniać rzeczywistość na lokalną i w miarę rozwoju na większą skalę.

PROPONOWANA STRUKTURA


1 - Założenie AKAB w różnych miastach i regionach kraju (tam gdzie jest potencjał – od razu większa ilość)
- najlepiej sprawdzają się grupy 4-6 osobowe, ale duży wpływ na liczebność komórek ma rodzaj planowanej aktywności,
- najlepiej zacząć w gronie znajomych osób o wzajemnym zaufaniu i podobnych preferencjach co do form akcji.
2 - Klarowanie się “specyfiki” czy też “specjalizacji” poszczególnych komórek.
Specyfika komórek opierająca się na nieograniczonej kreatywności w ramach tego co rozumiemy jako akcja bezpośrednia i obywatelskie nieposłuszeństwo. Przykładowe specyfiki komórek...
- grupy o charakterze artystycznym (samba band, graffitti-team, cheer-leaders team, profesjonalne wykonanie transparentów czy art.-worków na akcje, itp.),
- grupy o charakterze anty-represyjnym (organizacyjnie, technicznie, infrastrukturalnie przygotowane do przejęcia roli ABC na czas masowych protestów i akcji, zajmujące się organizowaniem benefitów, itd.),
- grupy o charakterze medycznym (medical team na akcje, prowadzenie treningów medycznych, itd.),
- grupy o charakterze “ofensywnym” (grupy zajmujące się wprowadzaniem kreatywnych i efektywnych form obrony przed policją, przygotowywaniem i inicjowaniem działań przeciwko symbolom społecznego ucisku, współtworzeniem takich wolnościowych formacji ulicznych jak np. Czarny Blok czy White Overalls, itp.),
- grupy o charakterze techniczno-komunikacyjnym (przygotowujące sprawne systemy telekomunikacji w czasie akcji, grupy rowerzystów o zadaniach komunikacyjnych, grupy sabotażowe jak np. hakerzy, itp.),
- grupy o charakterze logistycznym (kolektywy kuchenne zajmujące się wyżywieniem w czasie większych i długotrwałych akcji, grupy organizujące profesjonalnie transport/masowe przejazdy na akcje, grupy zajmujące się gromadzeniem materiałów najczęściej używanych przy akcjach... farb, szmat, nagłośnienia, projektorów, protektorów, itd.),
- grupy o charakterze medialnym (zajmujące się przede wszystkim profesjonalnym nagłaśnianiem akcji w mediach, stałym kontaktem z mediami, udzielaniem wywiadów, organizowaniem konferencji prasowych, pisaniem oświadczeń, a także grupy zajmujące się obsługą mediów niezależnych jak IMC, Internetu, biuletynów, zinów, niezależnych rozgłośni, itd.),
- grupy o charakterze propagandowym (spece od robienia nieszablonowych plakatów i ulotek, układania kreatywnych haseł na manifestacje, kreowanie nowych form propagandy itd.).
Nie ciężko się zorientować, że o ile w wypadku niektórych komórek konieczne jest ich lokalne umiejscowienie (np. samba – band) to w przypadku innych (np. grupa medialna) mogą ich członkowie być rozsiani po całym kraju o ile nie będzie to przeszkoda w wewnętrznej komunikacji.
3 - Współpraca i komunikacja.
To bardzo istotne elementy dla całego projektu – mające decydujący wpływ na tempo rozwoju sieci oraz efektywność podejmowanych działań. Formy współpracy muszą się wyklarować w czasie rozwoju sieci, natomiast zarys komunikacji wydaje się być nieodzowny od samego startu. Oto pomysły:
- najszybsza i najbardziej otwarta (otwarta wewnętrznie!!!) forma komunikacji mogłaby być lista internetowa tylko dla użytku sieci AKAB gdzie byłoby miejsce na wymianę informacji jak i dyskusje co do struktur czy również miejsce na przygotowywanie akcji (do pewnego stopnia). Jej konspiracyjność powinna być ustalona gdzieś między granicami względów bezpieczeństwa i paranoi,
- inną formą komunikacji byłby otwarty na zewnątrz (tym samym “ocenzurowany”) regularnie wychodzący biuletyn,
- wreszcie spotkania – tak przy okazji wspólnych akcji (np. po-akcyjna wspólna analiza) jak i na zasadzie “zjazdów delegatów”,
- kontakty telefoniczne (tu oczywiście głęboka “samo-cenzura”).

EWOLUCJA SIECI AKAB

1 - Utworzenie sieci pomiędzy kolejnymi komórkami na bazie której następowałaby wymiana doświadczeń, współpraca oraz pierwsze wspólne akcje i kampanie oparte na nowych strukturach. Oczywiście w czasie tych akcji sieć AKAB współpracuje z innymi grupami z poza sieci – nie chodzi o monopol na agitacje, a o efektywność i rozwój ruchu jako całość.
2 - Specjalizacja i samo-edukacja wewnątrz komórek (patrz PROBLEMY) oraz współpracy w sieci AKAB, powinien towarzyszyć wzrost ilości komórek poprzez propagowanie idei AKAB. Aż sieć będzie tak gęsta, aktywna i dobrze zorganizowana, że będzie można mówić o ruchu (wkrótce też o ruchu społecznym?!).
3 - W sytuacji uzyskania pierwszych oczekiwanych efektów w postaci ożywienia /odświeżenia ruchu anarchistycznego i przeradzania go w ruch o charakterze społecznym (dzięki nowemu modelowi agitacji) – następnym krokiem wydaje się być promocja struktur i doświadczeń sieci AKAB w całej Europie.

PRZEWIDYWANE PROBLEMY I PUŁAPKI

1 - Konflikt ideologiczny – kto z kim i do jakiego stopnia gotów byłby współpracować na bazie AKAB.
2 - Konflikt co do priorytetowych form akcji.
3 - Problem elitarności podczas kształtowania sieci oraz jej ewolucji. Problem wydaje się do wyeliminowania poprzez prace w tym temacie w obrębie każdej komórki, poprzez rotacyjność funkcji, poprzez wzmożenie motywacji i poczucia odpowiedzialności jak największej liczby aktywistów.

Znalezienie konsensusu w temacie: konspiracyjność i radykalizm, a realia epoki “wojny z terroryzmem”.