Tekst ten pochodzi ze strony http://republika.pl/socjalizm/cubano.htm . Prosimy o przeczytanie naszej odpowiedzi

Deklaracja Czwartej Miedzynarodowki nt. Kuby

W ostatnim czasie rząd kubański zaostrzył policyjne represje wobec swoich przeciwników politycznych. 18 marca 2003 r. władze kubańskie rozpoczęły nową falę aresztowań w całym kraju. W sumie uwięziono ponad 70 osób. Aresztowani zostali w większości aktywiści działający na rzecz ochrony praw człowieka i niezależni dziennikarze. Według oficjalnego komunikatu byli to "płatni najemnicy, szpiedzy Stanów Zjednoczonych działający na rzecz skompromitowania rewolucji". Na liście aresztowanych są znani opozycjoniści, wśród aresztowanych znalazło się też kilka osób rzeczywiście pracujących dla wywiadu USA. Wspomniana grupa została w sumie skazana na ponad 1000 lat więzienia.

Dodatkowo 5 kwietnia odbył się proces 11 osób schwytanych przy próbie porwania kubańskiego statku celem ucieczki do Stanów Zjednoczonych. Tu również zapadły drastyczne wyroki (sądzono w trybie doraźnym): cztery osoby skazano na dożywocie a trzy na karę śmierci. Karę śmierci wykonano kilka godzin później. Rząd kubański poinformował o tym fakcie opinię publiczną i rodziny trójki rozstrzelanych w krótkim oficjalnym komunikacie wydanym dopiero wtedy, gdy skazani zostali już pochowani. Poniżej zamieszczamy oświadczenie władz Czwartej Międzynarodówki, głównej międzynarodowej organizacji lewicy antykapitalistycznej, w sprawie wydarzeń na Kubie. Redakcja Dalej!

Deklaracja Biura Wykonawczego Czwartej Międzynarodówki
 

Fakt, że Komunistyczna Partia Kuby odczuła ostatnio potrzebę napisania listu do "bratnich partii i organizacji" pokazuje rozmiary problemów, wobec których stanęli kubańscy przywódcy w obliczu reakcji na egzekucję trzech obywateli kubańskich i surowych wyroków więzienia wydanych na innych obywateli tego kraju, którzy wyrazili pragnienie skorzystania z prawa do krytyki.

Czwarta Międzynarodówka przypomina, że jesteśmy po stronie rewolucji kubańskiej od 1959 r., i że broniliśmy zasadniczych decyzji podejmowanych przez przywódców kubańskich nie tylko przed krytyką ze strony klas panujących i ich rządów ale też większości partii komunistycznych i socjaldemokratycznych jak też przywódców krajów tzw. realnego socjalizmu.

Podkreślaliśmy oryginalne aspekty kubańskiej rewolucji oraz pomoc jakiej w internacjonalistycznym duchu udzielała ruchom rewolucyjnym. Ale kiedy uważaliśmy to za niezbędne, wyrażaliśmy naszą krytykę. W szczególności odnosiło się to do postawy rządu kubańskiego wobec kierownictwa Związku Radzieckiego i innych krajów nie-kapitalistycznych lub wobec [burżuazyjnego] rządu PRI w Meksyku oraz biurokratyzacji reżimu kubańskiego. Czyniliśmy to otwarcie.

Socjalizm to demokracja ludzi pracy a nie władza "wodza narodu"

Dzisiaj metody przyjęte [przez Castro] w czasie ostatnich tragicznych wydarzeń są niemożliwe do zaakceptowania z rewolucyjnego i demokratycznego punktu widzenia i niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia obrony rewolucji [kubańskiej] i jej społecznych i kulturalnych osiągnięć. Nasza odpowiedź na te wydarzenia jest jednoznaczna.

Rząd kubański przyjął dziś całkowicie inną postawę niż przyjmował wcześniej, w szczególności w czasie prób masowej i nielegalnej emigracji w latach 1980 i 1994. Jest prawdą, że jak wskazuje wspomniany list Komunistycznej Partii Kuby "wrogość administracji Busha wobec Kuby przewyższa wrogość wszystkich poprzednich". Burżuazja i amerykańska klasa rządząca przede wszystkim zawsze używała barbarzyńskich metod. Ale walka przeciwko jej polityce nie może usprawiedliwiać używania antydemokratycznych metod (w tym niemożliwej do zaakceptowania kary śmierci) przez rząd, który twierdzi, że jest socjalistyczny. Właśnie dlatego, że pewne metody są charakterystyczne dla klas wyzyskujących, rewolucjonistom nie wolno po nie sięgać.

Nie można negować, że Kuba jest teraz nawet w trudniejszej sytuacji niż w przeszłości. Bush i jego gang zademonstrowali, że są gotowi użyć wszelkich środków by rozszerzyć swoją hegemonię jeszcze szerzej na cały świat.

Najlepszą obroną Kuby byłoby zapewnienie aktywnego i coraz bardziej demokratycznego uczestnictwa najszerszych warstw ludności w trudnym dziele obrony rewolucji, wraz z pełnym prawem swobody wypowiedzi i krytyki. Równocześnie najlepszą obronę stanowi najszersza solidarność ze strony zaprzyjaznionych partii, organizacji i narodów innych krajów. Ale uciekanie się przez kubańskie kierownictwo do skrajnie represyjnych metod czyni taki rodzaj solidarności coraz trudniejszym.

Raz jeszcze jednoznacznie potępiając środki podjęte ostatnio przez kubańskie kierownictwo potwierdzamy naszą solidarność z narodem kubańskim przeciwko blokadzie nałożonej przez USA na ten kraj.

Biuro Wykonawcze Czwartej Międzynarodówki
Paryż 14 maja 2003 r.